________________
हिवे ।। १३ ॥ चालवानें सहाय धर्मास्ती । थिर रहबाने अधर्मास्ति कायजी । श्राकाशविकास भाजन गुण । सर्व द्रव रहै तिणमांयजी ॥ हिव ॥१४॥ धर्मास्तिनां तीन भेद छै । खंध अनें देश प्रदेशजी । श्रारखी धास्ती खंध छे, तेऊणी नहीं लवलेशजी ॥ हिवे ॥ १५ ॥ दोय प्रदेश थी आदि दे। एक प्रदेश ऊंगां खंध न होयजी । तिहां लगि देश प्रदेश छ। तियाने खंध म जाणजो कोयजी। हिवें ॥ १६ ॥ धर्मास्तीरो एक प्रदेश छ । ते खंध देश न कोयजी । जघन्यतो दोय प्रदेश विन । देश पिणा कदेय नहीं होयजी ॥ हिवे ॥ १७ ॥ ध. मास्ती काय से थाले पड़ी। तावड़ा छांय जिम एक धारजी । तिणरै बेंटो न बीटी को नहीं । बाले नहीं कोई सांध लिगारजी ॥ हिवे ।। १८ ।। पुद्गलास्ति से प्रदेश अलगो पड्यो । तिण में परमाणु कहो जिनरायजी । ते सूक्षम परमाणूथकी । तिणसूं मांपी धर्मास्ती कायजी ॥ हिवे ।। १६ ।। एक परमाणू स्पर्श धर्मास्ती, तिणने प्रदेश कह्यो जिन रायजी । तिण मांपासूं धर्मास्ती कायनां, असंख्याता प्रदेश हुवै हायजी ।। हिवे ॥ २० ।।
