________________
સાળવી સુંદર રીતે પ્રતિજ્ઞાપાલન કરતો દિવસ પસાર કરતો હતો ત્યાં એક દિવસ એવું બન્યું કે તેને દારૂની તલપ જાગી એટલે તે ગાંઠ છોડવા લાગ્યો. પણ તે ગાંઠની એવી મડાગાંઠ પડી ગઈ કે ઘણી મહેનત કરવા છતાં કેમેય ગાંઠ ન છૂટી. થોડી જ પળોમાં તેની નસો ખેંચાવા લાગી. દયારૂં બની ગયેલા સ્વજનોએ પ્રતિજ્ઞાભંગ કરીને દારૂનો નશો કરી લેવા જણાવ્યું પણ સાળવીએ પ્રતિજ્ઞાભંગનો સાફ ઇન્કાર કરી દીધો.
થોડી પળોમાં શુભ ચિંતનમાં સાળવીના પ્રાણ નીકળી ગયા. તરત જ તેનો દેવલોકમાં દેવરૂપે જન્મ થયો. દારૂડિયો દેવ બન્યો.
તે તરત જ ઉપકારી ગુરુ પાસે હાજર થયો. તેણે કહ્યું, “ગુરુદેવ ! આપે આપેલી નાનકડી પ્રતિજ્ઞાના પ્રભાવે હું પાપમુક્ત થયો, પરંતુ આપના ઋણમાં બદ્ધ થયો. મને કામ સોંપો. મારે ઋણમુક્ત થવું છે.”
ગુરુદેવે તેને શત્રુંજય-તીર્થની રક્ષા કરવાની પ્રેરણા કરી. તીર્થરક્ષા કરીને તે ઋણમુક્તિનો આનંદ અનુભવવા લાગ્યો.
શ્રદ્ધાપૂર્વકના ધર્મની અજબ તાકાત : નવકારમંત્રની પ્રબળ શક્તિનું દૃષ્ટાંત શ્રદ્ધાપૂર્વક અને ભારે આદરપૂર્વક જે ધર્મક્રિયા કરાય છે તેમાં પણ પ્રચંડ શક્તિ હોય છે. હા, તે ધર્મની પાછળ વિશિષ્ટ ભાવ, સૂત્રોના અર્થની સમજણ વગેરે ન હોય તો ય એની શક્તિ અજબગજબની હોય છે. તે ઉપર મુંબઈમાં બનેલી ઘટના અહીં રજૂ કરું છું.
એ જૈન ભાઈ હતા. જૈનના સર્વશ્રેષ્ઠ મ7 નવકારના એ આરાધક હતા. રોજ ૧૦૮ વાર એ નવકાર-મંત્રનો જપ કરતા.
મંત્રના અર્થ કે તેના રહસ્યના ઊંડાણમાં તે કદી ગયા ન હતા, પરંતુ ભારે શ્રદ્ધા અને સદૂભાવથી રોજ સવારે શુદ્ધ વસ્ત્રો પહેરીને, ટટાર બેસીને, આંખો મીંચીને ૧૦૮ મંત્રજપ તે અખંડિતપણે ગણતા.
તેમની ઈચ્છા જરૂર હતી કે તેમને આ મંત્રશક્તિનો કોઈ પ્રભાવ જોવા મળે.
એક દિવસ શક્તિદેવીના ઉપાસક ભાઈ તેમની પાસે આવ્યા. વાત વાતમાં કહ્યું કે મંત્રશક્તિનો પ્રભાવ અનુભવવો હોય તો મારી સાથે ચાલો. શક્તિદેવીના મંદિરના ભૂવા પાસે હું તમને લઈ જાઉં.
જૈન ભાઈ જવા માટે તૈયાર થયા. એક દિવસ તે ભૂવા પાસે બંને પહોંચી ગયા.
શક્તિના ઉપાસકે ભૂવાને કહ્યું કે, “આ મારા જૈન મિત્ર છે. તેના શરીરમાં માતાજી પ્રવેશ કરીને શક્તિ-તત્ત્વનો પરચો બતાવે તેવી મારી ઈચ્છા છે.”
આ વાત સાંભળીને ભૂવો ધીમે ધીમે ધૂણવા લાગ્યો. થોડીક વારમાં એના શરીરમાં કોઈ પ્રવેશ થયો હોય તેમ લાગ્યું.
જોરથી ધૂણતો ભૂવો જૈન ભાઈની ચારેબાજુ કુંડાળામાં ફરવા લાગ્યો. એક વાર, બીજી વાર, ત્રીજી વાર...દરેક વખતે પગ પછાડીને પાછો પોતાની બેઠકે આવી જવા લાગ્યો. એના મોં ઉપર કોઈ પ્રકારની નિરાશા કે લાચારી સ્પષ્ટ થતી જતી હતી. જૈન ભાઈ પોતાનો ઈષ્ટમંત્ર સતત ગણી રહ્યા હતા.
ઉપાસકે ભૂવાની તરફ મોં કરીને કહ્યું, “ઓ માતાજી ! આપ આ જૈન ભાઈને પરચો બતાવવા માટે પ્રયત્ન કરો.”
ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
