________________
અને વળતે દિ' બધું ય એ જ પ્રમાણે બન્યું. કીચકને બાથમાં લઈને સૈરન્ધીના વેષમાં રહેલા ભીમે તેને તત્કાળ મારી નાંખ્યો. નાટ્યશાળાના ઝરૂખામાંથી તેના શબને ફેંકી દીધું. રાતોરાત ત્યાંથી નીકળી જઈને ભીમ પોતાના રસોડે આવી સૂઈ ગયો.
સૈરન્ધીને બાળી નાંખતા અટકાવતો ભીમ સવારે કીચકના કરૂણ મૃત્યુના સમાચાર ચોફેર ફેલાઈ ગયા. કીચકને સો ભાઈઓ હતા. તે બધા કીચકના શબ આગળ બેસીને મોટેથી રડવા લાગ્યા. તેમને ખ્યાલ આવી ગયો કે સૈરન્ધીના ગાંધર્વ-પતિઓએ જ ભાઈને હણી નાંખ્યો છે પણ તેઓ તો ગુપ્ત રહે છે એટલે તેમને હણવા મુશ્કેલ
છે.
તેમણે વિચાર્યું કે સૈરન્ધીને જ કીચકની ચિતામાં જીવતી સળગાવી દેવી.
પછી તેઓ સૈરન્ધીને ખેંચીને સ્મશાન તરફ લઈ જવા લાગતાં સૈરન્ધીએ ચીસાચીસ કરી મૂકી. એ સાંભળીને ભીમ ખૂબ ઉશ્કેરાયો. મોટી ફાળ ભરતો ત્યાં આવી ચડ્યો. તેણે સો ભાઈઓને સમજાવ્યું કે, “તમારો ભાઈ કીચક પરસ્ત્રીગમનનું પાપ કરવા ગયો માટે તેને સજા થઈ. તમે પરસ્ત્રીહત્યાનું પાપ શા માટે કરો છો ? આ પાપ તમને પણ નહિ છોડે.”
પણ આ ભાઈઓએ ભીમની વાતની અવગણના કરીને કહ્યું, “જેની તાકાત હોય તે આ સ્ત્રીને બચાવવા આવે.”
આ શબ્દો સાંભળતાં જ ભીમનો ક્રોધ આસમાનને આંબી ગયો. બાજુમાંથી જ આખું ઝાડ ઉખેડીને લઈ આવ્યો અને તેના પ્રહારોથી તમામ ભાઈઓને ત્યાં જ મારી નાંખ્યા.
લોકોમાં એ વાત ફેલાઈ ત્યારે કોઈએ અફસોસ તો ન કર્યો પણ એમ ક્યું કે, “ઠીક જ થયું. અત્યાચારીઓનો નાશ થયો. હવે આપણને સહુને શાંતિ મળશે.”
ભીમ દ્વારા કીચકના સો ભાઈઓનો વધ
સૈરન્ધી અને વલ્લવ પોતાના સ્થાને ચાલ્યા ગયા.
સુદેષ્ણાના એકસો એક-તમામ-ભાઈઓ મર્યા તેથી તે ક્રોધથી આંધળીભીંત થઈ ગઈ. તેણે પોતાના પતિ મહારાજા વિરાટ પાસે કકળાટ કરી મૂક્યો. તેણે કહ્યું, “કીચકનો હત્યારો હું જાણતી નથી પણ બીજા સો ભાઈનો હત્યારો ખુલ્લંખુલ્લા વલ્લવ છે તો તમે તેને કેમ સજા કરતા નથી ?”
વિરાટે કહ્યું, “વલ્લવ એટલો બધો બલિષ્ઠ છે કે તે એકલો આપણી આખી સેનાને હણી નાંખે. એની સાથે બાથ ભીડવી એટલે મોતને ભેટવું.
પણ મેં તેને ઠેકાણે પાડવાનો બીજો ઉપાય જરૂર વિચારી રાખ્યો છે. આપણે ત્યાં દુર્યોધન રાજાનો વૃષકર્પર નામનો મહાબલિષ્ઠ મલ્લ આવેલો છે. હું તેની સાથે કુસ્તી કરવાનું વલ્લવને જણાવીશ. આ કુસ્તીમાં વલ્લવ કદી ટકી શકવાનો નથી.”
સુદેષ્ણાને આશ્વાસન મળી ગયું. તે અંતઃપુરમાં ચાલી ગઈ.
મલ્લકુસ્તીમાં વૃષકર્પરનું મોત
આ બાજુ એક દિવસ અખાડામાં વલ્લવ અને વૃષકર્પરની મલ્લકુસ્તી ગોઠવવામાં આવી. પ્રજાજનોને ગંધ આવી ગઈ કે વિરાટ રાજાએ વલ્લવ જેવા મહાપરાક્રમી માણસને મારી નાંખવા માટે આ છાટકું ગોઠવ્યું છે. આથી સહુ રાજાની નિંદા કરવા લાગ્યા.
બે ય લડવા લાગ્યા. ભયાનક રીતે કુસ્તી ચાલી. પણ પછી જોત-જોતામાં વલ્લવે વૃષકર્પરને પછાડી દઈને મારી નાંખ્યો.
ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
૬૫
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
