________________
...[૧૯૪]...
પછી અને મિતવત્તા સૂત્રપદના પહેલાં મેં અને તદનુસારે સુ આવૃત્તિમાં વહૃદયાદ્ આટલો સૂત્રપાઠ વધારે છે, જે અમને કોઈ સૂત્રપ્રતિમાં નથી મળ્યો, અને આ એ સિવાય પ્રકાશિત કોઈ પણ આવૃત્તિમાં નથી. અહીં ટીકામાં મૂળ પાનું પ્રતીક છે તેમાં પણ અમે સ્વીકારેલા પાઠના જેવો જ સૂત્રપાઠ છે (ટીકા, પત્ર ૨૩૧ ૬).
૭૪, ૧૪૪૧ મા ત્રમાં આવેલો વવ [ ઝે] ન ત્તિ પુછાણ્ મળિયાર (૫૦ ૩૨૪) આ સૂત્રપાઠ અમને માત્ર ં॰ સંજ્ઞક પ્રતિએ આપ્યો છે, તેમાં પણ ને અક્ષર નથી. આ સ્થાનમાં અન્ય પ્રતિઓના પાઠભેદો અમે નીચે ટિપ્પણીમાં આપ્યા છે, તેમાં મુ॰ સંજ્ઞક આદર્શનો એટલે સ આવૃત્તિનો જે પાઠ નાંખ્યો છે તે અનવધાનથી મ આવૃત્તિનો અપાઈ ગયો છે. અહીં મ આવૃત્તિનો પાર્ડ [ડવવનરૂ] પુજ્જા મળિયા આવો છે, જે અમે પ્રથમ ભાગના શુદ્ધિપત્રકમાં જણાવ્યો છે. અરતુ. પ્રસ્તુત સ્થાનમાં મ આવૃત્તિનો વવએના પુચ્છા મળિયા પાઠ અમને કોઈ પણ સૂત્રપ્રતિમાં નથી મળ્યો. અહીં સુ આવૃત્તિમાં મ આવૃત્તિ જેવો જ પાડે છે. મૈં અને ૧ આવૃત્તિમાં પ્રસ્તુત સ્થાનમાં અનુક્રમે આ પ્રમાણે પાઠ છે—વવષર્ પુચ્છા મળિયા અને સવવનંતિ પુચ્છા મળિયા. ચિ આવૃત્તિમાં તો પ્રસ્તુત ૧૪૪૧ મા અને તેના પછીના ૧૪૪૨મા સૂત્રનો પાઠ અનવધાનથી પડી ગયો છે, જુઓ શિલાગમગત પ્ર॰ શિલાફલક ૧૮૮-ર, પંક્તિ બીજી.
૭૫. ૧૫૮૦ મા સૂત્રમાં આવેલો નીવ-ળે મેળેનુ માળિયવં આ પ્રાચીનતમ પ્રતિઓનો સૂત્રપાઠ સંગત અને પ્રામાણિક છે. હૈં અને મેં આત્તિમાં પણ અહીં જણાવેલી જ પાડે છે. આ પાઠના બદલે અમને પ્રત્યંતરોમાં નવા નેથમેરેનું માળિચન્ના આવો અશુદ્ધ પાઠે મળ્યો છે, જે અમે ટિપ્પણીમાં નોંધ્યો છે. સ અને શિ આવૃત્તિમાં પ્રસ્તુત ટિપ્પણીમાં આપેલો જ પાઠ મૂળ વાચનામાં છે, જ્યારે મેં અને સુ આવૃત્તિમાં અહીં નીવનેશ્યમેવેન માનિતન્ના આવો ખોટો પાડે છે, જે કોઈ પણ સૂત્રપ્રતિમાં નથી.
૭૬. ૯૨૧[૧] સૂત્રમાં આવેલો અર્તેવાં છઠ્ઠો વો પંચમવાવલુપ્પળો આ સૂત્રપાદ અમને સમગ્ર સૂત્રપ્રતિઓમાં મળ્યો છે. ધ, મૈં અને શૅિ આવૃત્તિમાં પણ અહીં આ પ્રમાણે જ પાડે છે. સ આવૃત્તિમાં આ પાઠમાંનું પૈનમવાડુળો સૂત્રપદ અનવધાનથી પડી ગયું છે; જ્યારે મેં અને તદનુસારી સુ આવૃત્તિમાં આ સ્થાનમાં આ પ્રમાણે પદવિપર્યાસ છે - अहवणं पंचमवग्गपडुप्पन्नो છઠ્ઠો વો, જે કોઈ પણ સૂત્રપ્રતિમાં નથી.
૭૭, ૧૮૦૫ મા સૂત્રમાં આવેલું મિાિયત્તાર્ (૫૦ ૩૯૪, ૫૦ ૯) આ સૂત્રપ૬ સમગ્ર સૂત્રપ્રતિઓ આપે છે. ૧, ૩૬ અને ૬ આવૃત્તિમાં પણ આ સ્થાનમાં આવો જ પાઠ છે. અહીં ટીકાની મુદ્રિત આવૃત્તિમાં આ પ્રમાણે વ્યાખ્યા છે — ‘ મિલ્શિયત્તા ’મિથ્યાनमभिध्या, अभिलाष इत्यर्थः, अभिध्या सञ्जाता येष्विति अभिध्यातास्ता र कादिदर्शनादितप्रत्ययः, तद्भावस्तत्ता तया, किमुक्तं भवति १ ये गृहीता आहारतया पुद्गला न ते तृप्तिहेतवोऽभूवन्निति ન પુનત્તમરુવળીયÕન નમસ્તે । (ટીકા, પત્ર ૫૦૪, પૃષ્ઠિ ૨). ટીકાના આ પાઠમાં મોટા અક્ષરમાં મૂકેલા પાઠના આધારે મ આવૃત્તિમાં મૂળ પાઠમાં પ્રસ્તુત સૂત્ર આ પ્રમાણે આપ્યું છે — (ન)મિક્ષિયત્તા; ત્યાર પછીની ચિ આવૃત્તિમાં પ્રસ્તુત સૂત્રપદ આ પ્રમાણે છેમ(ત્ર૦ મળ)મિશ્ચિચત્તાર, અર્થાત્ પં. શ્રી ભગવાનદાસજીએ જે પાને પોતાના સંશોધનરૂપે ( ) આવા કોઇકમાં મૂક્યો તે પાને શિલાગમમાં પ્રત્યંતરના પાઠભેદરૂપે મૂકવામાં આવ્યો, જે સમગ્ર
૯. ટીકાની મુદ્રિત આવૃત્તિમાં વૃત્તિ પાઠ છે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
