________________
વૈરાગ્યકલ્પલતા ભાગ-૨
મંદિરમાં વર્તતા શ્રાવકો જિનેશ્વર મહારાજનું હંમેશાં ધ્યાન કરનારા છે. ગુણવાન ગુરુ જે પ્રકારે જેની ભૂમિકા છે તે પ્રકારે ઉચિત નિર્દેશ કરે છે તેને કરવામાં તત્પર છે અને શ્રાવકનાં નિત્યકૃત્યો અને નૈમિત્તિક કૃત્યો કરનારા છે તેઓ સુભટના સમૂહ જેવા છે. પsil શ્લોક :
पुण्यानुबन्धिपुण्यं, दत्ते वैराग्यकारणं भोगम् ।
इति ये दिव्या भोगा, दृष्टं तैः सदनमिदमिद्धम् ।।५७।। શ્લોકાર્ચ -
પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય વૈરાગ્યનું કારણ એવો ભોગ આપે છે એથી જે દિવ્યભોગો છે તેનાથી સમૃદ્ધિવાળું આ સદન જોવાયું=ભગવાનનું શાસન સમ્યગ્દષ્ટિથી માંડીને મુનિઓ આદિથી યુક્ત છે તેથી ઈન્દ્રો, દેવતાઓ કે અન્ય રાજામહારાજાદિ ભગવાનના શાસનમાં વર્તે છે તેઓને જે શ્રેષ્ઠ ભોગો મળ્યા છે તે પુણ્યાનુબંધી પુણ્યના ઉદયથી મળ્યા છે તેથી તે ભોગ વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન કરે છે માટે તે ભોગો જીવના ભાવઆરોગ્યની વૃદ્ધિને કરનારા હોવાથી દિવ્યભોગો છે. પરંતુ સંસારી જીવોના ભોગો
ક્લેશ કરાવીને નરકાદિનાં કારણ બને તેવા ભોગો નથી. તેવા દિવ્યભોગોથી સમૃદ્ધ એવું આ રાજમંદિર દ્રમક વડે જોવાયું. પછી શ્લોક :
सुस्थितनृपस्य शासनमन्दिरमीदृशं स संप्रेक्ष्य । विस्मयमयाद् विशेषं, सोन्मादतया तु नाज्ञासीत् ।।५८।। શ્લોકાર્ચ -
સુસ્થિત રાજાનું આવા પ્રકારનું શાસનમંદિર જોઈને=ગાથા-૪૫થી અત્યાર સુધી કહ્યું એવા પ્રકારનું શાસનમંદિર જોઈને, વિસ્મય પામેલ હોવાથી, વળી ઉન્માદપણું હોવાને કારણે તે=દ્રમકે, વિશેષને જાણ્યું નહીં. I૫૮II.
