________________
વૈરાગ્યકલ્પલતા ભાગ-૨
ધર્મબોધકર આનંદિત થયા, તેની દયા=ધર્મબોધકરની દયા, ઉલ્લસિત થઈ, આખું રાજમંદિર પ્રીતિવાળું થયું.
સંયમ ગ્રહણ કરનાર જીવમાં જે સુબુદ્ધિ પૂર્વમાં હતી તે અત્યંત સંયમ ગ્રહણ કર્યા પછી નિર્મલતર થાય છે; કેમ કે સર્વ ઉદ્યમથી આત્મગત સંક્લેશના ઉચ્છેદ માટે તે જીવને પ્રવર્તાવે તેવી સમર્થ બને છે. ધર્મબોધકર એક જીવ સંસારસમુદ્રમાંથી નિસ્તાર પામશે તેમ જાણીને હર્ષિત થાય છે. વળી, ધર્મબોધકરની દયા દીક્ષા આપ્યા પછી તે જીવને ઉચિત અનુશાસન આપવા દ્વારા અત્યંત ઉલ્લસિત થાય છે. તેથી દીક્ષા આપ્યા પછી સતત ગ્રહણ શિક્ષા અને આસેવન શિક્ષા દ્વારા તે મહાત્માના પારમાર્થિક હિતની ચિંતા કરે છે. ભગવાનના શાસનમાં જે સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અને શ્રાવિકા વિદ્યમાન છે તેઓ અસંગતાને અનુકૂળ જતાં પ્રસ્તુત જીવના ચિત્તને જોઈને પ્રીતિવાળા થાય છે. II૨૪૪
૧૨૦
શ્લોક ઃ
जातश्च यशोवादो, योऽयं राज्ञाऽवलोकितः सम्यग् । तत्सूदस्याभिमतस्तद्दयया पालितो विधिना ।। २४५ ।। सद्बुद्ध्याऽनुगृहीतस्त्यक्तापथ्यश्च तत्प्रभावेन । सभेषजसेवनया, विमुक्तकल्पश्च रोगौघैः । । २४६ ।। सोऽयं नो निष्पुण्यः, किन्तु महात्मा सपुण्यको नूनम् । न हि दारिद्र्यापादककर्महतश्चक्रवर्ती स्यात् ।। २४७।। શ્લોકાર્થ ઃ
અને યશોવાદ થયો. શું યશોવાદ થયો ? તે સ્પષ્ટ કરે છે આ=પ્રસ્તુત જીવ, રાજા વડે સમ્યગ્ અવલોકન કરાયો, તેના સૂદને= રાજાના સૂદ એવા આચાર્યને, અભિમત થયો=પ્રસ્તુત જીવ અભિમત થયો, વિધિથી તયા વડે=આચાર્યની દયા વડે, પાલન કરાયો. સદ્ગુદ્ધિ વડે અનુગ્રહ કરાયો અને તેના પ્રભાવથી=રાજાના અવલોકનના, આચાર્યની અભિમતતાના, આચાર્યની દયાના પ્રભાવથી, સદ્ગુદ્ધિથી અનુગ્રહ કરાયેલો અને ત્યાગ કરાયેલા અપથ્યવાળો એવો પ્રસ્તુત જીવ
જે
-
