________________
૩૨
વૈરાગ્યકાલતા ભાગ-૨
શ્લોકાર્ય :
મારી આ જિજ્ઞાસા પણ આની કરુણાથી-કર્મવિવર દ્વારપાળની કરુણાથી, આટલા આનંદને આપે છે. જે જીવો અહીં=રાજમંદિરમાં, અતિ આનંદિત વસે છે, ધોવાયેલો છે તાપનો સમૂહ જેને એવા તેઓ ધન્ય છે.
તે દ્રમક વિચારે છે કે આ રાજમહેલ કેવું છે એના વિષયક મને જે જિજ્ઞાસા થઈ છે તે મને આટલો આનંદ આપે છે તેનું કારણ ક્ષયોપશમભાવવાળા દ્વારપાળ છે. તેથી જે જીવોને જૈનશાસન વિષયક સૂક્ષ્મ જાણવાની ઇચ્છા થાય છે તેઓને ગુણના રાગજન્ય જે સુખ થાય છે તે સુખનું કારણ ક્ષયોપશમભાવ દેખાય છે અને જેઓ વિશિષ્ટ ગુણોથી સભર જૈનશાસનમાં વસનારા છે તેઓ તેને અત્યંત ધન્ય જણાય છે. III શ્લોક :
अथ सप्तरज्जुभूमिकलोकप्रासादशिखरनिष्ठेन ।
सुस्थितनृपेण स कृपादृष्ट्यैक्ष्यत चिन्तयन्नेवम् ।।६२।। શ્લોકાર્ચ -
હવે આ પ્રમાણે ચિંતવન કરતો તે જીવ સાત રાજલોક પ્રાસાદના શિખરમાં રહેલા સુસ્થિત રાજા વડે મોક્ષમાં રહેલા જીવ વડે, કૃપાદૃષ્ટિથી જોવાયો.
મોક્ષને અનુકૂળ પ્રાથમિક ભૂમિકાના ગુણનો રાગ જીવને થાય છે ત્યારે તે જીવને ગુણો વિષયક જિજ્ઞાસા થાય છે. તે જિજ્ઞાસા સિદ્ધઅવસ્થાની પ્રાપ્તિનું પરમબીજ છે તેથી સિદ્ધના આલંબનવાળી કૃપાદૃષ્ટિ તે જીવ ઉપર સિદ્ધના જીવોથી થયેલી છે તેમ કહેવાય છે. IIકશા શ્લોક :
मार्गानुसारिताया, भद्रकभावे प्रवर्तमानस्य । भगवद्दर्शनमेतद्, भगवद्बहुमानभावेन ।।३।।
