________________
૧૦૧
દ્વિતીય સ્તબક/શ્લોક-૨૦૮-૨૦૯-૨૧૦ શ્લોક :
दृष्ट्वा गुरुसूददया, कदाचिदथ तं विकारलुप्ताङ्गम् ।
आक्रन्दन्तं कृपया, प्रोवाच परोपकारपरा ।।२०८।। શ્લોકાર્ચ -
હવે ક્યારેક વિકારથી લુપ્ત અંગવાળા આક્રાંત કરતા તેને જોઈને કૃપાથી પરોપકારમાં તત્પર ગુરુરૂપ રસોઈયાની દયાએ કહ્યું. ll૨૦૮ શ્લોક -
रोगाः कदन्नमूलास्तव ये तातेन सौम्य ! निर्दिष्टाः ।
नैवं तेभ्यो मोक्षो, भेषजमफलं ह्यपथ्यभुजः ।।२०९।। શ્લોકાર્ચ -
હે સૌમ્ય ! કદન્નમૂલ તારા જે રોગો પિતા વડ–દયાના પિતા એવા ગુરુ વડે, બતાવાયા. આ રીતે અપથ્યને ખાનારા તને=પ્રમાદને વશ જેમતેમ તું અનુષ્ઠાન સેવે છે એ રીતે અપથ્ય ખાનારા તને, તેનાથી તે રોગોથી, મોક્ષ નથી. ઔષધ અફલ છે.
ગુરુની દયા તે જીવના પ્રમાદને જોઈને વારંવાર ચારિત્રનો નાશ થતો જુએ છે, સમ્યક્તનું વમન થતું જુએ છે તેથી તેને કહે છે. જે રોગો કદન્નને કારણે થાય છે તે પિતા વડે તને બતાવાયા છે. આ રીતે જેમતેમ ક્રિયા કરવાથી તે રોગોથી મોક્ષ થાય નહીં. અને તું જે ક્રિયા કરે છે તે રૂપ ઔષધ પણ ચિત્તની સમાધિરૂપ ફળ પ્રાપ્ત કરાવી શકે નહીં. માટે પ્રમાદને છોડીને અનુષ્ઠાનને તે રીતે સેવ કે જેથી ચિત્તની સમાધિની વૃદ્ધિ થાય. li૨૦૯II શ્લોક :
प्रसरति ममाप्यकीर्तिस्त्वत्तः परिचारिका तवाहमिति ।
न च वक्तुं शक्ताऽहं, हठवति न फलं वचस्तनुते ।।२१०।। શ્લોકાર્ચ - તારી પરિચારિકા હું છું=નધ્યા છું, એથી તારાથી દ્રમકથી, મારી
