________________
જેની તાલે ન આવે, એ ગુણવૈભવ તારી ભીતરમાં છે. આજુબાજુની બધી જ દોટ... બધી જ હૈયાહોળી. બધી જ તૃષ્ણા એટલા માટે છે, કે એ ભીતરના વૈભવને તે હજુ સુધી જોયો નથી. કો’કે ખરું કહ્યું છે –
એક ઉઘડેલા ઘરને ન જોયું એટલે,
દીધાં છે ટકોરાં ઘણા બંધ દ્વારને. અબજોપતિનો નબીરો ફૂટપાથ પર ભીખ માંગે એવી મનની સ્થિતિ છે. કોઈ ચક્રવર્તી ખીચડી ઘરની કતારમાં ચપ્પણિયું લઈને ઊભો હોય, એવી આ વિચિત્રતા છે. લખલૂટ સંપત્તિ સ્વાધીન છે. સમૃદ્ધિની છોળો વાંભ વાંભ ઉછળી રહી છે. ને એ બધું જાણે છે જ નહીં, એમ તુચ્છ ભીખ ખાતર જીવ વલખાં મારી રહ્યો છે. પેલા કવિના શબ્દો યાદ આવે....
આ સવાલનો જવાબ મળે તો જણાવજે, પ્રયાગમાં નિવાસ ને સહરાની પ્યાસ હો.
જે હાથવગું છે, જે અમૂલ્ય છે, જે અદ્ધત છે, જે આત્યન્તિક છે, એની ઘરાર ઉપેક્ષા, અને જે તુચ્છ છે, નકામું છે, દૂર છે, નથી બરાબર છે, એની અસહ્ય અપેક્ષા... કાશ!
શું છે એવું ઝાંઝવામાં કે મારી ફિટે છે સહુ? નદી ઉપર તો કોઈનો પ્રાણ લલચાઈ નથી શકતો.
નદીમાંથી બહાર નીકળીને ઝાંઝવાની પાછળ પડવામાં જેમ મૂર્ખતા છે, તેમ “સ્વ” ને છોડીને “પર” ની પળોજણ કરવામાં પણ મૂર્ખતા સિવાય બીજું કશું જ નથી. સ્વ એટલે ગંગાજળ. પર
~ 35 -
~
