________________
આંધળે બહેરું કૂટાય છે. દુનિયાના લગભગ બધા જ વ્યવહારો પાગલોની રીતભાત જેવા છે. કારણ કે એ બધાં જ વ્યવહારોના કેન્દ્રસ્થાનમાં રહેલો “એ જ ખોટો છે. માટે જ આત્મજ્ઞાનીને આખી દુનિયા પાગલ જેવી લાગે છે. સમાધિતંત્રમાં આ જ વાત શબ્દશઃ કહી છે –
पूर्वं दृष्टात्मतत्त्वस्य विभात्युन्मत्तवज् जगत् ।
એક પરિવાર હતો, એની વિશેષતા એ હતી કે એના બધાં જ સભ્યો તદ્દન બહેરા હતાં. એ પરિવારની એક વૃદ્ધ મહિલા મંદિરથી ઘર તરફ આવતી હતી. રસ્તામાં એની સખી મળી. એણે પૂછ્યું, “કેમ? મંદિરે જઈ આવ્યા?” એ મહિલાએ જવાબ આપ્યો, “શિયાળો છે, તો ઠંડી પડે જ ને?” સખી જરા અકળાઈને બોલી, “અરે, હું તો ઠંડીની નહીં, મંદિરની વાત કરું છું.” મહિલા લગભગ ગુસ્સામાં આવીને બોલી, “એમ ગુસ્સે થવાથી થોડી ઠંડી જતી રહેવાની છે, બહુ એવું હોય, તો એક શાલ વધારે ઓઢવાની.” સખી હાથ જોડીને આગળ વધી. મહિલા ઘરે પહોંચી. જોયું તો વહુ તલ વીણતી હતી. સાસુથી બોલાઈ ગયું, “અત્યારમાં આ કામ લઈને બેઠી છે, તો રસોઈ નથી કરવાની?” વહુ ઉપર જાણે મોટું કલંક આવી ગયું હોય, એમ તેણે જવાબ આપ્યો, “મારી માતાના સોગંદ ખાઈને કહું છું, કે મેં આમાંથી એક પણ તલ ખાધો નથી.” ત્યાં તો એના સસરાએ દરમિયાનગિરિ કરી, “પણ એને આટલું બધું કામ હોય. એમાં એ મંદિરે ક્યાંથી જાય?” હવે સાસુની કમાન છટકી, “તો શું મારો દીકરો દુકાનેથી આવશે, એ ધૂળ જમશે?” વહુ લગભગ રડવા
