________________
ઊભો રહીને ગાડીને જોતો રહ્યો. થોડી વાર માટે એમ થઈ આવ્યું કે અહીં જ રહીને ગાડીની ચોકી કર્યા કરું... પણ... એ તો કઈ રીતે શક્ય બને... અનીશ ઉપર ગયો તો ખરો. પણ ચોકીદારી છોડી ન શક્યો... રાતે એને લગભગ ઉજાગરો થયો. સવારે થોડી ઉંઘ આવી તો એમાં ક્રિકેટ રમતા છોકરાઓએ ગાડીનો કાચ ફોડી નાખ્યો, એવું સ્વપ્ન આવ્યું. ચીસ પાડીને અનીશ બેઠો થઈ ગયો. દોડીને ગેલેરીમાં ગયો. ગાડીને ધારી ધારીને જોઈ લીધી. હાશ... કરીને પાછો આવ્યો. સોફામાં ફસડાઈ પડ્યો. શરીરમાં ઉજાગરો છે, મોઢા પર થાક છે, આંખમાં ચિંતા છે.. ટેબલ પર પડેલા છાપા પર નજર ગઈ. છાપાના પાના ફરાવતા ફરાવતા એક પાના પર એની નજર ચોંટી ગઈ. આવતા અઠવાડિયે એક ગાડી બજારમાં આવી રહી હતી. એની જાહેરખબર હતી. ગાડીના ચિત્રની આજુ બાજુ એની વિશેષતાઓ લખી હતી. છેલ્લી ઢબની ડિઝાઈન, મનમોહક આકાર, તદ્દન નવી સગવડો, આશ્ચર્ય જજોકે સુવિધાઓ... અનીશ આખી જાહેરખબર ત્રણ વાર વાંચી ગયો. એના મગજે અલગ જ વળાંક લીધો. એને તમ્મર જેવું આવી ગયું. પોતાની ગાડી તો આની તુલનામાં જૂના જમાનાની છે, એ ખ્યાલથી જાણે એક જ સેકન્ડમાં એનું બધું જ લૂંટાઈ ગયું. છેલ્લા બે મહિનાથી જે ગાડી ખાતર આકાશ - પાતાળ એક કર્યા, ને છેલ્લા પંદર કલાકથી જે ગાડી જાણે એનું જીવન સર્વસ્વ બની રહી હતી... એ જ ગાડી હવે...
ત્યાં તો રસોડામાંથી પત્ની બહાર આવી. એને પતિની સ્થિતિ થોડી વધુ વિચિત્ર તો લાગી. પણ એ જે કહેવા આવી
60
—
—
