________________
રહે છે. એમ જ્ઞાન શુદ્ધ બને, પછી ધ્યાન હંમેશ માટે ચાલુ જ રહે છે. મન ડામાડોળ હોય, એ વ્યુત્થાન દશા છે. મન શુભાલંબન પર સ્થિર હોય, એ ધ્યાન દશા છે. આત્મપરિણતિ પામેલ શુદ્ધ જ્ઞાનની હાજરીમાં મન ડામાડોળ પણ શી રીતે હોઈ શકે? અને અશુભ આલંબન પર સ્થિર પણ કેમ હોઈ શકે? રાગ અને દ્વેષના વાવાઝોડા છે, ત્યાં મન ડામાડોળ છે ને ત્યાં મનનું આલંબન અશુભ છે. જ્ઞાનીને રાગ-દ્વેષ નથી, માટે તેનું મન ડામાડોળ નથી. જ્ઞાનીને રાગ-દ્વેષ નથી, માટે તેનું મન અશુભ આલંબન પર સ્થિર નથી. અનુભૂતિગીતાના શબ્દો છે –
લોચન આંતર ઉઘડે,
પ્રગટે વિશ્વ સ્વભાવ રાગાદિ અજ્ઞાનીને
જ્ઞાનીને સમભાવ કેવા મજાના અનુસંધાનો થઈ રહ્યા છે...
શુદ્ધ ઉપયોગ ને સમતાધારી
જ્ઞાન દયાન મનોહારી શુદ્ધ ઉપયોગ.. સમતા.. જ્ઞાન. ધ્યાન આ બધાં જ એક દૃષ્ટિએ પર્યાય શબ્દો છે. કારણ કે આ બધાં જ શબ્દોનું તાત્પર્ય શુદ્ધ આત્મપરિણતિ છે. શુદ્ધિ. બસ.. સફાઈ કરો. પછી જે ભીતરમાં બાકી રહેશે, એ સ્વયં શણગાર બની જશે. રાગ કાઢો. દ્વેષ કાઢો. આશા કાઢો. આ બધાં જ કચરાંથી શૂન્ય બની જાઓ. પૂર્ણ બનવા માટે આનાથી વધુ કશું જ કરવાનું રહેતું
~ 128 –––
