________________
સગુરુ આહાર આરોગી રહ્યા છે. સાથે બે શિષ્ય પણ છે. એક ચિરદીક્ષિત અને બીજા નૂતન દીક્ષિત. નૂતન દીક્ષિત નાના છે. ઘણી રીતે નાના. એમણે મોટા શિષ્યને અમુક વસ્તુ આરોગતા જોયા, ને પ્રશ્ન કર્યો, “આ વસ્તુ તમને ભાવે છે?” સદ્ગુરુ આ પ્રશ્ન સાંભળીને જરા હસી પડ્યા. નૂતન દીક્ષિતે આશ્ચર્યથી સદ્ગુરુ સામે જોયું. સદ્ગુરુએ ખુલાસો કર્યો, એ ખાય છે, એની ય એને ખબર નથી. અને તું પૂછે છે “ભાવે છે?” નૂતનદીક્ષિતનું મસ્તક પણ ઝૂકી ગયું, અને અંતર પણ.
શુદ્ધ ઉપયોગ અને સમતાનો આ માર્ગ છે, કે મનને શુભ ઉપયોગમાં એટલું વ્યસ્ત બનાવી દીધું હોય, કે અનિવાર્યપણે જે વિષયો સંપર્કમાં આવતાં હોય, એમનો ખ્યાલ સુદ્ધા ન આવે. માહોપાધ્યાયશ્રી યશોવિજયજી મહારાજાએ આ જ વાત ભક્તિયોગના સંદર્ભમાં કહી છે –
વિષય લગન કી અગની બુઝાવત
તુમ ગુણ અનુભવ ધારા ભઈ મગનતા પ્રભુ ગુણ રસ કી
કુણ કંચન કુણ દારા?. આત્મા પ્રભુગુણ રસમાં મગ્ન બની જાય, એટલે કંચન પણ નગણ્ય બની જાય છે અને કામિની પણ. શુભ ઉપયોગનો આ અભ્યાસ જ પરંપરાએ શુદ્ધ ઉપયોગમાં લઈ જાય છે, જ્યાં પૂર્ણ સમતા છે. હવે કંચનમાં આસક્તિ તો નથી જ, કંચન અને ધૂળ વચ્ચે કોઈ ફેર પણ નથી. હવે કામિનીનું આકર્ષણ તો નથી જ, કામિની અને કાષ્ઠપૂતળી વચ્ચે કોઈ ભેદ પણ નથી. રતિ...
~ 121 -~
