________________
ચીસાચીસ કરી મુકે, રડારોળ કરી મુકે, ભયંકર ક્રોધ કર્યા વગર ન રહે, એ દશામાં મુનિ પૂર્ણ સમભાવમાં છે, એમના ચહેરાની રેખા પણ ફરતી નથી. જાણે એમનું માથું બળતું જ નથી. જાણે કાંઈ બન્યું જ નથી. એમની વિચારધારાનું આ શબ્દચિત્ર છે –
બળે નહીં મારું કંઈ, બળે બીજાનું એક
પડોશીની આગમાંહે, આપણું અલગું ગેહા કોઈનું કંઈક બળે એમાં મને શું? મારું તો કશું બળતું નથી. જેમ કોઈનું માથું બળે એમાં મારું કાંઈ બળતું નથી, એમ આ માથું બળે, એમાં પણ મારું કશું બળતું નથી. કારણ કે આ પણ “કોઈ નું માથું છે, મારું નહીં. પડોશી એ જેમ ત્રીજો પુરુષ છે, એમ શરીર પણ ત્રીજો પુરુષ છે. પડોશીનું કાંઈ બળે, એમાં જેમ મારું કાંઈ બળતું નથી, તેમ શરીરનું કાંઈક બળે એમાં પણ મારું કાંઈ બળતું નથી. હું એકલો ચેતન. શરીર-માથું-આગ આ બધું જ પુલ....
સબ પુલ કી બાજી જેની સાથે ઘટના ઘટી રહી છે, એ પણ પુલ છે, જેના માટે ઘટના ઘટી રહી છે, એ પણ પુદ્ગલ છે, અને આખી ઘટનાના મૂળમાં જે વસ્તુ છે, એ પણ પુલ છે. સસરાએ જ્યાં અંગારા નાખ્યાં એ માથું - એ શરીર પણ પુલ, જેના પ્રત્યેના સાંસારિક
સ્નેહથી એણે આવું કાર્ય કર્યું, એ દીકરીનું શરીર પણ પુલ, અને આ આખી ઘટનાના મૂળમાં મુનિરાજે પૂર્વે કરેલું જે અશુભ કર્મ, એ પણ પુલ.
~ 102 --
