________________
જ જરૂર નથી, કારણ કે આ પણ કબડીક છે. કાદાચિત્ક છે. એ આવ્યું છે, માટે એ જવાનું છે. જે આવે છે, એનું જવાનું નિશ્ચિત છે. જેમ અપભ્રાજના થાય છે, તેમ પ્રશંસા પણ થાય છે.
કબડીક જગ મેં કીર્તિ ગાજી. - દુનિયાભરમાં નામના થઈ જાય, ચારે દિશામાં વાહ વાહ થઈ જાય, લોકો ચાર મોંએ પ્રશંસા કરે... આ પણ શક્ય છે. અજ્ઞાની પ્રશંસા સાંભળીને ફુલાઈ જાય છે, અને નિંદા સાંભળીને મુરઝાઈ જાય છે. જ્ઞાની બંને દશામાં સમાન રીતે સ્મિત કરતો રહે છે. અજ્ઞાની દુઃખી છે, કારણ કે નિંદા અને પ્રશંસાને જુએ છે. જ્ઞાની સુખી છે, કારણ કે એ “કબીક’ – ને જુએ છે. અજ્ઞાની દુઃખી છે, કારણ કે એ બધી પ્રશંસા અને નિંદાના કેન્દ્રમાં પોતાને જુએ છે. જ્ઞાની સુખી છે, કારણ કે એ કેન્દ્રમાં પુદ્ગલને જુએ છે.
સબ પુલ કી બાજી કાજી પણ પુદ્ગલ બને છે અને પાજી પણ. નિંદા પણ પુતલની થાય છે અને પ્રશંસા પણ. દુનિયામાં જે કાંઈ પણ જોઈ શકાય એવું છે, તે પુદ્ગલ છે. પરમ પાવન શ્રી તત્વાર્થાધિગમસૂત્રમાં કહ્યું છે - પ. પુના:- જેનામાં રૂપ છે, તે પુલ છે. જેનો કોઈ કલર છે, મેલ છે, ટેસ્ટ છે અને ટચ છે, તે પુદ્ગલ છે. આત્મા અરૂપી છે, પુલ રૂપી છે. શરીર, ઘર, સ્વજન, સંપત્તિ, ગાડી, જમીન, ઝવેરાત બધું જ પુલ છે. જે કાજીને જોઈને લોકો કુરનિશ બજાવે છે, એ પણ પુલ છે, કારણ કે એ “શરીર’ છે. જે પાજીને જોઈને લોકો હાંસી ઉડાવે છે, એ પણ પુદ્ગલ છે, કારણ કે એ પણ “શરીર’ છે. જેને જોઈને લોકો
~ 100 -
