________________
વીતરાગ પરમાત્મા માધુકરી ભિક્ષાચર્યા માટે નીકળ્યા હોય, કોઈએ એમના પાત્રમાં ગુલાબજાંબુ વહોરાવી દીધા હોય, તો એને આરોગતા આરોગતા એમને એ ગુલાબજાંબુ કેવા લાગે? ગુલાબજાંબુનો આહાર આપણે પણ કરીએ અને કેવળજ્ઞાની પણ કરે, આપણને એ “સારા” લાગે, કેવળજ્ઞાનીને એ જેવા છે, એવા
લાગે.
શુદ્ધ ઉપયોગ ને સમતા ઘારી શુદ્ધ ઉપયોગ= જેમાં સારા-નરસાના આરોપણની કોઈ જ ભેળસેળ નથી. કપડાં સફેદ, લાલ કે પીળાં લાગે, ત્યાં સુધી વાંધો નથી, પણ એ સારા કે ખરાબ લાગે, એટલે આપણો ઉપયોગ (બોધ) અશુદ્ધ થઈ ગયો. વસ્તુ પોતે સફેદ કે લાલ હોઈ શકે છે. સારી કે નરસી કદાપિ નહીં. એ તો આપણી કલ્પના છે. જો વસ્તુ પોતે સારી' હોત, તો એ બધાને ‘સારી જ લાગત. જો એ વસ્તુ પોતે “ખરાબ” હોત, તો એ બધાને “ખરાબ” જ લાગત. પણ એવું થતું નથી. માટે વસ્તુ પોતે તો સારી કે ખરાબ છે જ નહીં. અધ્યાત્મનો એક ઉચ્ચ ગ્રંથ છે – પ્રશમરતિ. આ ગ્રંથના એક શ્લોકમાં કહ્યું છે –
तानेवार्थान् द्विषत -स्तानेवार्थान् प्रलीयमानस्य। निश्चयतोऽस्यानिष्टं, न विद्यते किञ्चिदिष्टंवा॥
વ્યક્તિ ફરે છે અને સારા-નરસાની વ્યાખ્યાઓ બદલાઈ જાય છે. સમય ફરે છે અને સારા-નરસાની વ્યાખ્યાઓ બદલાઈ જાય છે. એકને શ્રીખંડના નામથી ય મોઢામાં પાણી આવી જાય
~ 118 -~
