________________
આપકમી અને બાપકમીને સંવાદ
નદીઓ આવેલી છે અને ગુણેના સમૂહની માફક જંગતેને સમૂહ સુખ આપે છે. વળી જ્યાં મેટાં શહેરેની માફક ઉત્તમ–સ્વચ્છ જલવાળાં (ઉત્તમ વ્યાપારીઓવાળાં) મેટાં સરવરે છે, તથા જ્યાં પગલે પગલે વિદ્વાનોના મુખની માફક ઉત્તમ ગેરસવાળાં (ઉત્તમ વાણીવાળાં) ગોકુલે આવેલાં છે.
જેમ મસ્તકને વિષે મુગટ શોભે તેમ તે માલવ દેશનાં મુકુટ સમાન અને જેની બરોબરી થઈ શકે નહિ અને જેની લકમીની લીલાને કેઈપણ પાર પામી શકે નહિ, તેવી ઉજજયિની નામની એક પ્રાચીન નગરી છે. આ નગરીમાં પ્રજાપતિએ (બ્રહ્માએ) તથા ઉત્તમ પુરુષને (વિષ્ણુએને) તે પાર જ નથી. વળી જ્યાં ઘેરઘેર ધનવાને (મહેશ્વર) છે; તથા જ્યાં સઘળા લેકે વસ્ત્રોવાળા (ઇદ્રો) છે. જ્યાં પ્રત્યેક ઘેર સ્ત્રીઓના સમૂહ (પાર્વતીએ) રમી રહી છે; તથા જ્યાં પગલે પગલે લક્ષ્મીઓ છે. વળી જ્યાં દરેક વનમાં અનેક કેળે (રંભા-અપ્સરાઓ) છે તેમ જ જ્યાં મેજમજાહ અને આનંદ (રતિ અને પ્રીતિ) ઠેકાણે ઠેકાણે છે.
આ પ્રમાણે સ્વર્ગ પુરીથી પણ અધિક ભાવાળી અને જે નગરીનું વર્ણન કરવાને નિપુણ બુદ્ધિવાળા બૃહસ્પતિ જ સમર્થ થઈ શકે, તેવી તે ઉજજયિની નગરીમાં નામથી અને ગુણથી પણ યુક્ત પ્રજાપાલ નામને રાજા રાજ્ય કરે છે, કે જેને પ્રતાપ સજજને પ્રત્યે શીતલ અને દુજને પ્રત્યે ભયંકર છે. તે રાજાના અંતઃપુરમાં શરીરની સુંદર કાંતિથી પાર્વતીના ગર્વને પણ દૂર કરનારી તથા અત્યંત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
