________________
૨૩ શ્રીપાલને રાજ્યાભિષેક
૧૫૭
ભીમપાલનાં મધુર વચને સાંભળીને અજિતસેન રાજા વિચાર કરવા લાગ્યું કેઃ “અરે! મેં આ અવિચારી કાર્ય કર્યા પહેલાં દૂતનું વચન માની લીધું હેત તે ઘણું સારું થાત. વૃદ્ધ હોવા છતાં પણ પારકાને દ્રોહ કરવામાં તત્પર એ હું કયાં? અને બાળક હોવા છતાં પણ પરોપકાર કરવામાં તત્પર એ આ શ્રીપાલ ક્યાં? ગાત્રને દ્રોહ કરવાથી કીર્તિ નાશ પામે છે, રાજ્યને દ્રોહ કરવાથી નીતિને નાશ થાય છે; બાળકને દ્રોહ કરવાથી સુગતિને નાશ થાય છે, પરંતુ તે ત્રણે દુષ્કૃત્ય કરનાર મારી શી ગતિ થશે? મેં કરેલા પાપોથી નરક સિવાય મારું બીજું સ્થાન જ નથી. માટે હવે તે તે પાપોને નાશ કરવા માટે હું દીક્ષા લઉં, તે જ ઉત્તમ માર્ગ છે.
આવી રીતે ચિતવન કરતા તથા શુભ ભાવના ભાવતા એવા અજિતસેનના પાપોના સમૂહ નાશ પામ્યા અને કર્મોએ તેમને માર્ગ ખુલ્લે કરી આપે. તે અજિતસેન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
