________________
પુણ્યની પ્રબલતા
૧૧૭ કે અહે! આ મારી પુત્રીએ અપૂર્વ આંગી રચેલી છે, અને તેમ કરીને તેણીએ પિતાની અપૂર્વ ચતુરાઈ દેખાડી આપી છે. ખરેખર! આ પુત્રીનું જીવન ધન્ય છે. વળી, તેણી પુણ્યશાળી છે કે, જેણએ જિનેશ્વરદેવની પૂજામાં આવે ઉત્તમ ભાવ તથા સરલ સ્વભાવ દેખાડ્યો છે કિયા, પ્રભાવના, ધર્મમાં કૌશલ્યપણું, ભક્તિ તથા સુતીથની સેવા, એ પાંચે એ આ પુત્રીમાં વિદ્યમાન હોવાથી, તેણી શુદ્ધ સમ્યકૃત્વવાળી છે, તેની ખાત્રી થાય છે. મારી આવી આ ચતુર પુત્રીને વર પણ કદાચ જે તેને લાયક મળી આવે તે મારું મન આનંદ પામે.
આ પ્રમાણે પિતાની પુત્રીના વરની ચિંતામાં નિમગ્ન થએલે તે રાજા એક ક્ષણવાર જાણે ધ્યાનમાં લીન થયો હાય નહિ તેમ મૌન ધરીને ઊભો રહ્યો. રાજાની તે પુત્રી પણ પ્રભુની પૂજા કરીને તથા ત્રણ વખત નમસ્કાર કરીને, જેવી પાછલા પગે જિનમંદિરના ગભારામાંથી બહાર નીકળે છે, તે જ વખતે તત્કાલ તે મૂળગભારાના બંને કમાડો કેણ જાણે શા કારણથી એવાં તે બંધ થઈ ગયાં કે, કેઈ અલવાનથી પણ ઘણી મહેનત કરવા છતાંએ ઉઘડતાં નથી.
આ પ્રમાણે દરવાજા બંધ થએલા જોઈને તે રાજકન્યા પિતાના આત્માની નિંદા કરવા લાગી કે, હા ! હા ! હતાશ થએલી એવી મેં શું પાપ કર્યું કે અશુભભાવ મનમાં લાવી કે જેથી પાપી, પ્રમાદમાં પડેલી તથા મદ ભાવવાળી એવી મને મારા પિતાના હાથે કરેલી પૂજાનું આંગીનું-ક્ષણ માત્ર પણ દર્શન થયું નહિ. અરેરે! હું અધન્ય છું, અજ્ઞાનને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
