________________
૧૨ ધવલની દુષ્ટતા
૧૪૬ [ સિદ્ધચક્રના ગુણ ઘણાં, કહેતાં ન આવે પાર; વાંછિત પરે દુ:ખ હરે, વંદુ વારંવાર ]
રહાણે ઉપડતી વખતે માંગલિક તરીકે નોબત, શરણાઈ તથા ભરિ વગેરે વાગવા શરૂ થયાં. પવન અનુકૂલ હોવાથી વહાણે જલદી જલદી ચાલવા લાગ્યાં. વહાણમાં બેઠેલા શ્રીપાલને સમુદ્રમાં પણ, જેમ પાલક વિમાનમાં બેઠેલે સૌધર્મેદ્ર સ્વર્ગમાં સુખ અનુભવે છે; એવી રીતે બંને સ્ત્રીઓ તથા ઋદ્ધિ સાથે સુખ અનુભવતે જોઈને ચપલચિત્તવાળે ધવલ ચિતવવા લાગે કેઃ “અરેરે ! આ માણસ હોવા છતાં પણ કેટલી બધી લક્ષમી અને સુંદર બે સ્ત્રીઓ પાપે, માટે તેને ધન્ય છે. પરંતુ કઈ પણ ઉપાયથી આની આ બધી લક્ષ્મી અને બંને સ્ત્રીઓ જે મારા હાથમાં આવે તે હું કૃતાર્થ થાઉં, નહિતર મારે મનુષ્ય જનમ વ્યર્થ છે” (જૂઓ ચિત્ર ૯૮).
આવી રીતે ધનમાં લુબ્ધ થએલો અને બંને સ્ત્રીઓના.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
