________________
૧૭૨
શ્રી શ્રીપાલ કથા
અને સવારમાં આ પ્રમાણે મનમાં વિચાર કરવા લાગ્યો કે
હારના પ્રભાવથી દલપત્તન નગરમાં જ્યાં ગારસુંદરી રાજકુમારી તથા તેની પાંચ સખીઓ છે, તે મંડપમાં હું પહોંચી જઉં તેમ થાઓ.”
આ પ્રમાણે મનમાં વિચાર કરતાં જ હારના પ્રભાવથી તરત જ પોતાના મૂળ સ્વરૂપે જ્યાં પાંચે સખીઓ સહિત રાજકુમારી રહેલી છે, ત્યાં પહોંચી ગયા. વખતે કામદેવ સરખા રૂપવાળા તથા અતુલ્ય લાવણ્યવાળા, એવા તે કુમારને જોઈને તે રાજકુમારી પણ ચિત્તમાં ચમત્કાર પામીને વિચાર કરવા લાગી કેઃ “જે આ દેવાંશી પુરુષ ! મારા મનમાં રહેલી સમશ્યાની પૂર્તિ કરે, તે હું સંપૂર્ણ પ્રતિ જ્ઞાવાળી, ધન્ય તથા કૃત્યપુણ્ય થાઉં.”
પછી શ્રીપાલકુમારે જ પૂછયું કે તમારી સમશ્યાઓ કેવા પ્રકારની છે તે કહી બતાવો.”
આ પ્રમાણે શ્રીપાલનું બોલવું સાંભળીને, રાજકુમારીએ, કરેલા સંકેત મુજબ પહેલી પંડિતા નામની સખીએ પહેલું પદ કહ્યું કેઃ “મણવંછિયફલ હોઈ”
આ સાંભળીને શ્રીપાલકુમાર વિચારે છે કેઃ “આ રાજકુમારી જ્યારે સખીના મુખેથી સમશ્યાનું પદ કહેવરાવે છે, ત્યારે મારે પણ રમુજ માટે પૂતળાના મુખેથી તે સમશ્યાઓ સંપૂર્ણ કરાવવી જોઈએ.”
આ પ્રમાણે વિચારીને પિતાની નજીક રહેલા થાંભલાના એક પૂતળાના મસ્તક ઉપર શ્રીપાલકુમારે પિતાને હાથ મૂક્યો. તે પૂતળાએ આ પ્રમાણે કહ્યું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
