________________
સજજનની સજજનતા અને દુર્જનની દુજનતા ૧૫૩
પછી ધવલશેઠને ગાઢ બંધનથી બંધાવીને, તેને મારી નાખવા માટે રાજાએ કેટવાલને સોંપે. તે વખતે નિરૂપમ કરૂણાના સમુદ્ર એવા શ્રીપાલે, રાજાને સમજાવીને મહામહે. નતે તે ધવલને તથા ડંબને પણ તેના કુટુંબ સહિત જીવતા છેડાવ્યા.
ત્યારપછી રાજાએ નિમિત્તિઓને બોલાવીને પૂછયું કે તે આ શ્રીપાલકુમારને માતંગેને અધિપતિ કેવી રીતે કહ્યો હતો?
ત્યારે તેણે કહ્યું કેઃ “રાજન ! મેં તે માતંગે એટલે હાથીએક અને હાથીઓના અધિપતિ આ શ્રીપાલકુમાર છે એમ કહ્યું હતું.'
આ સાંભળીને રાજાએ તે નિમિત્તિઓને સારી રીતે સન્માન આપીને વિસર્જન કર્યો – રવાના કર્યો અને પિતાની બહેનના પુત્ર – ભાણેજ એવા શ્રીપાલકુમાર – જમાઈની ક્ષમા માગી.
પછી રાજા બોલ્યા કે : “ અહે ! અહો! અમૃત અને ઝેરની માફક, ઉત્તમ અને નીચ વચ્ચે કેટલે તફાવત દેખાય છે. ઉપકારી એવા શ્રીપાલકુમાર ઊયર ધવલશેઠ કેટલો અનર્થ કરે છે, અને શ્રીપાલ તો તે અનર્થ કરનાર ઊપર પણ ઉપકાર કરે છે. વળી, જેમ જેમ શ્રીપાલનો ઉજવલ યશ જગતમાં વિસ્તાર પામતો જાય છે, તેમ તેમ આ ધવલ ક્ષણે ક્ષણે કાળા મુખવાળે થતું જાય છે.”
ત્યારપછી પણ શ્રીપાલે તે ધવલને ઘણું જ આદરથી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
