________________
૧૦૬
શ્રી શ્રીપાલ કથા લાગ્યું કે “આ શ્રીપાલકુમાર જે કંઈપણ રીતે મારી સંગાથે સુસાફરીમાં આવે તે મને કદાપિ પણ વિદ્ધ થાય નહિ.” એમ વિચારીને ધવલશેઠે શ્રીપાલને એક લાખ સેનામહેરે આપી દીધી.
પછી વિનયપૂર્વક પ્રણામ કરીને કહેવા લાગ્યું કે “હે મેટા ભાગ્યવાળા ! આ એકેક સુભટને દર વરસે એકેક હજાર સોનામહેરે આપવાની કરીને મેં દશ હજાર શરીર સુભટને નેકરીમાં રાખેલા છે, માટે જે તમારે પણ કરી કરવી હોય તો કહે કે મારે તમને કેટલો પગાર આપો. કારણ કે તમારું ભાગ્ય મેટું છે.”
શ્રીપાલકુમારે હસીને જવાબ આપે કે “આ બધા સુભટને તમે જેટલો પગાર આપે છે, તેટલે પગાર મને એકલાને આપે.”
આ સાંભળી એકદમ આશ્ચર્ય પામેલે ધવલશેઠ તેને હિસાબ કરીને વિચારવા લાગ્યું કે, આ બધાને પગાર એક કરોડ સોનામહેર થાય છે, અને આ તે એક એક કરેડ માગે છે, માટે એણે અયુક્ત માગણી કરી છે. વળી, આ સુભટથી તે મારું શું વધારે કામ કરી આપવાનો હતે.
એમ વિચારી ધવલશેઠે કહ્યું કે “હે કુમાર ! જે તું દશ હજાર સોનામહોર લે તો આપવા હું કબુલ છું; પરંતુ જે તે એક ક્રોડ સોનામહોરો માગે છે, તે ખોટું છે.”
પછી કુમારે કહ્યું કેઃ “હે શેઠ! તમે મારા પિતા સમાન છે, મારે તમારા પગારની કોઈ જરૂર નથી, પરંતુ મારે દેશાંતર જવાની ઈચ્છા છે. તે માટે હું તમારી સંગાથે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
