Kalpasutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 25

શક્રેન્દ્ર કે આસન કા કંપિત ઓના ઔર ભગવાન કે દર્શનાર્થ ઉસકા આના
મૂળ અર્થ ‘તy ” ઈત્યાદિ. શક્રેન્દ્રનું પણ સિંહાસન ચલિત થતાં તે વિચાર કરવા લાગ્યા. અવધિજ્ઞાનના ઉપયોગ વડે દૃષ્ટિ ફેંકતા, તેને તીર્થંકરને જન્મ થયો જણાય. સિદ્ધ ભગવાન અને તીર્થકરને નમોજુ જે ને પાઠ બોલી નમસ્કાર કર્યા.
ત્યાર બાદ પાયદળ સેનાના અધિપતિ હરિર્ઝેગમેથી દેવને, “સુષા” નામનો ઘંટ બજાવવા હૂકમ કર્યો. આ ઘંટ એક જજનના ઘેરાવાવાળે બનેલું હતું.
ઘંટ વાગતાની સાથે, સૌધર્મ દેવલોકના એક ઓછું બત્તીસ લાખ વિમાનના એક એ બત્તીસ લાખ ઘંટાઓને ખણખણાટ થવા લાગે. જેમ ગરીબ માણસે ને, આકસ્મિક સંપત્તિ મળી જાય ને, જે આનંદ વ્યાપી રહે, તે એ અનુભવ્યું.
હરિÍગમેલી દેવ દ્વારા, ઘેષિત થયેલી શકેન્દ્રની આજ્ઞાને સાંભળી સર્વ દે, ખુશ-ખુશાલ થયાં. બધા દે હર્ષોન્મત્ત થયાં. દરેક જણુ, પિતાપિતાના વિમાન પર બેસી, ચાલતાં થયાં. કઈ દે, ઈન્દ્રની આજ્ઞા થવાથી રવાના થયાં, કઈ દે મિત્રેની પ્રેરણાથી પ્રેરાયાં, કઈ પિતાની દેવીના
ચાયા, કેઇ કૌતક દેખવાની ઉત્કંઠાથી આકર્ષાયા, કેઈ આશ્ચર્યકારક ઘટનાથી દોરાયા, કોઈ તીર્થકરને જન્મ મહેસવ જેવાની ભાવનાથી દેધ્યા, કોઈ ભગવાનના દર્શન કરવાના અભિલાષી થઈ ઉપડયા, કોઈ આ ભગવાન મોક્ષમાર્ગના દર્શક થશે એમ જાણીને રવાના થયાં. આ અવસર્પિણી કાળમાં, અહિં ભરતક્ષેત્રે, ભગવાન અંતિમ તીર્થકર છે. એમ સમજી કે દેવે, પ્રયાણ કર્યું', કઈ ભક્તિભાવથી ખેંચાઈ ચાલી નીકળ્યાં. એમ વિવિધ દૃષ્ટિકોણ રાખીને સૌધર્મ દેવલોકના દેવાએ, ભરતખંડમાં આવવા રવાનગી લીધી. (સૂ૦૫૯)
ટીકાનો અર્થ ‘ત ” ઈત્યાદિ. ત્યારબાદ આસન ધ્રુજતા શક નામના દેવાધિપતિ દેવનાયકે અવધિજ્ઞાનદ્વારા અન્તિમ ચોવીસમાં તીર્થકરનો જન્મ થયાનું જાણુને સિદ્ધ ભગવાનને તથા તીર્થકરને “નમોજુ ન” દીધું, એટલે કે “નમો, ” નો પાઠ ભણીને નમસ્કાર કર્યો. પછી પાયદળ સેનાના નાયક હરિશૈગમેષ દેવને એક યોજના ઘેરાવાવાળા સુઘેલા-મનહર અવાજ વાળે, યથાનામ તથા ગુણવાળે ઘંટ વગાડવાની આજ્ઞા આપી. ત્યાર બાદ હરિશૈગમેલી દેવે સાષા નામનો ઘંટ બજાવતા જ સૌધર્મ કલ્પમાં બત્રીસ લાખમાં એક એાછા વિમાનમાં, બત્રીસ લાખમાં એક ઓછા ઘટ એક સાથે જ વાગવા લાગ્યા. તે વખતે સમસ્ત દેવ અને દેવીઓને પ્રભુના જન્મના સમાચાર સાંભળીને એટલા અદ્દભુત આનંદને અનુભવ થયો કે જેટલે દરિદ્રને અચાનક સંપત્તિ પ્રાપ્ત થવાથી થાય છે.
રબાદ હરિણગમેથી દેવ દ્વારા સૂચિત કેન્દ્રની આજ્ઞા સાંભળીને બધા દેવ હર્ષ અને સંતેષ પામ્યા એટલે કે અત્યન્ત પ્રસન્ન થયા. હર્ષથી એમનું હૃદય ખિલી ઉઠયું. બધા પિત પોતાના વિમાનમાં બેસીને ચાલી નીકળ્યાં. તે દેવેમાં કેટલાક ઈન્દ્રની આજ્ઞાથી ઉપડયાં, કેટલાક મિત્રોની પ્રેરણાથી ઉપડયાં, કેટલાક પિતાની દેવીના
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨