Book Title: Kalpasutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
ઇન્દ્ર દ્વારા કિયે ગયે પ્રશ્નોંકા ઉત્તર સુનકર લોગોં કા ઔર કલાચાર્ય કા આનન્દિત હોના
ત્યારબાદ, શકેન્દ્ર, ભગવાનને વંદના-નમસ્કાર કર્યાં, ને જે દિશામાંથી આવ્યા હતાં, તે દિશામાં ચાલ્યા ગયા. ભગવાન પણ, હાથી ઉપર આરુઢ થઈ, પ્રસન્નચિત્ત, મહેલ તરફ વળ્યાં. રસ્તામાં લેકે ભગવાનને જોઈ જોઈને પણ ઘરાંતાં ન હતાં. તેના તેમનામાં અથાગ પ્રેમ હતા. માબાપ પણ પ્રભુનું આટલું બધુ અતુલ જ્ઞાન જોઇ, વિસ્મય પામ્યાં, તે આનંદની લહેરીએ!માં સમાઇ ગયા. (સૂ૦૭૨)
ટીકાના અથ’—‘ત્તિ ' ઇત્યાદિ. વ્યાકરણ,નય, પ્રમાણ અને ધમ સબંધી એ પ્રશ્નાનાં ચિત્તમાં સંાષ ઉત્પન્ન કરનાર ઉત્તરાથી ત્યાં રહેલ બધા લાકો આશ્ચય ચકિત થઈ ગયાં. કલાચાયનાં અંતઃકરણમાં પણ સ ંતાષ થયા. ત્યાર બાદ કલાચાર્ય વિચાર કર્યાં, જે વિચાર કર્યો તે કહે છે-અહા, આ દૂધમુખ કોમળ ખાળ ચિત્તમાં ચમત્કાર કરનારી આવી વિદ્યા કયા મનુષ્ય પાસેથી શીખી છે? મારાં મનમાં આજ સુધી જે શંકા રહેલ હતી અને આજ સુધી જે શકાતુ કાઇએ પણ સમાધાન કર્યું ન હતું, તે બધી શંકાઓનુ આજ બાળક વમાને નિવારણ કરી નાખ્યું, યથા જ છે કે મહાપુરુષમાં આવા ચિત્તમાં ચમત્કાર ઉત્પન્ન કરનારા ગુણા હોય છેજ, આ બાળકની ગંભીરતા કેટલી બધી છે કે ચમત્કારિક ગુણાના સમૂહવાળ હોવા છતાં પણ તે મારી પાસે વિદ્યા પ્રાપ્ત કરવા માટે ચાલ્યા આવ્યે છે. એ બરાબર જ કહેલ છે કે અધુરો ઘડોજ અવાજ કરે છે પૂરા ભરેલેા અવાજ કરતે નથી, દુળ માણસ જ વધારે ગજે છે શૂર નહીં, કાંસુ વાગે છે સુવણ નહીં, એજ પ્રમાણે મહાપુરુષ પેતાની મહત્તાને જાહેર કરતાં નથી.
ઇન્દ્ર દ્વારા ભગવાન્ કો ચરમતીર્થંકર રૂપ સે પ્રકાશિત કરના
ત્યાર બાદ શક દેવેન્દ્ર દેવરાજે પોતાના ઈન્દ્રનાં રૂપને પ્રગટ કરીને, સમસ્ત ગુણાના સાગર, ભગવાન મહાવીરના અતુલ બળ, વીર્ય, બુદ્ધિ અને પ્રભુતાને ત્યાં આવેલ માણસેાને પરિચય કરાવ્ચે કે આ યા, દાક્ષિણ્ય-આદિ સઘળા ગુણાને આલબાલ (ક્યારી) સુકુમાર બાળક સામાન્ય નથી, પણ સમસ્ત શાસ્ત્રોના પાર પામનાર તથા આખા સંસારમાં જીવાની જે મનુષ્યાદિ ચેાની છે, તેમની રક્ષા કરવાને સમર્થ શ્રી વર્ધમાન નામના અન્તિમ–ચાવીસમા તીર્થંકર છે.
શ્રીવીર ભગવાનને પરિચય આપ્યા પછી શક્ર દેવેન્દ્ર દેવરાજે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદન કર્યાં, નમસ્કાર કર્યો, ખંદન-નમસ્કાર કરીને જે દિશામાં પ્રગટ થયાં હતાં એજ દિશામાં ચાલ્યા ગયાં.
શ્રી કલ્પ સૂત્ર : ૦૨
૩૧
