________________
જૈન ધર્મ અને એકતા जकसिस्सामि, दुक्कसिस्सामि, परिहिस्सामि, पाउणिस्सामि, अदुवा तत्थ परिक्कमत भुज्जो अचेल तणफासा फुसति, एगयरे अन्नयरे विरूवरूवे फासे महियासेइ अचेले लाघव आगममाणे । तवे से अभिसमन्नागए भवइ, जहेयं भगवया पवेइथं तमेव अमिसभिच्चा, सवओ, सव्वक्ताए संमतमेव समभिजाणिज्जा। एवं ते सिं महावीराणं चिरराय पुव्वाइ वासाणि रियमाण, दवियाण पास अहियासिय॥ ..
સળંગ સૂત્ર ૧૦૨ (હાલ ૧૮૫) અર્થ–એ પ્રમાણે સુઆખ્યાત ધર્મવાળા તથા આચારના પરિપાલક જે મુનિ કર્મબંધના કારણે કર્મોને છોડીને, અલ–વસ્ત્રરહિત રહે છે તે ભિક્ષુને—મારા વસ્ત્ર જીર્ણ થઈ ગયા છે, વસ્ત્ર ભાગીશ અથવા વસ્ત્ર સાંધવાને દોરો ભાગીશ, સંય માગીશ, ફાટેલા વસ્ત્રને સાધીશ, જે વસ્ત્ર નાનું હોય તે તેમાં બીજું વસ્ત્ર જોડીને મેટું કરીશ, મેટું હશે તે ફાડીને નાનું કરીશ ત્યારે તેને પહેરીશ અથવા ઓઢીશ. અથવા ભ્રમણ કરતા તે અચેલ ભિક્ષુને તૃણસ્પર્શ થાય છે, ઠંડી લાગે છે, ગરમી લાગે છે, ડાંસ મચ્છર ડંખ દીએ છે (કરડે છે.”
–આવી આવી ચિંતા તે ભિક્ષને સતાવતી નથી. અચેલપણુમાં લઘુતા માનીને તે ભિક્ષુ પરસ્પરમાં અવિરુદ્ધ અનેક પ્રકારના પરિસોને સહે છે. એમ કરવાથી તે ભલા પ્રકારથી તપને ધારણ કરે છે. એ રીતે ચિરકાળ સુધી સંયમનું પાલન કરવાવાળા મહાવીર ભગવાને ભવ્ય જીવને જે તૃણસ્પર્શ આદિ પરિસહે સહન કરવાનું બતાવ્યું છે તે પ્રમાણે સહન કરે. સૂત્ર ૧૦૨ (હાલ નં. ૧૮૫)
એ પ્રમાણે અચેલતામાં લાઘવ બતાવીને આગળ આઠમા વિમેક્ષ અધ્યયનના ચોથા ઉદ્દેશામાં તે વસ્ત્રનું વિધાન કસ્તાં સૂત્ર ૧-૨માં લખ્યું છે કે—
जे भिक्खु त्तिहिं वत्थेहिं परिखुसिए, पायचउत्थेहिं तस्स णं नो एवं भवइ पउत्य वत्थं जाइस्सामि, से अहेसणिज्जाई वत्थाई जाइज्जा अहापरिगहियाई
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
