________________
ભાગ ૨ પ્રકરણ ૬.
૧૯૩
તે પ્રયત્ન કરવાથી આ ડાક મતભેદે, જરૂર મટાડી શકાય તેમ છે, અથવા કમમાં કમ, સમન્વય તો જરૂર કરવો જોઈએ, કે જેથી અણબનાવ ઓછો થાય, સૌ મળીને ધર્મારાધન અને ધર્મ પ્રચાર કરી શકે, પરસ્પર સહયોગ અને સહાનુભૂતિ રહે અને એકબીજાની નિંદા, ખંડન કે વિરોધ કઈ ન કરે.
તાંબર તથા દિગંબર સંપ્રદાયમાં મળ ભેદ પણ બાહ્યાચારને છે. તાવિક વાત તો એક જ છે. એકનો આગ્રહ છે કે દિગંબરત્વ વિના મુક્તિ નથી મળતી, બીજા વસ્ત્ર હોય તો પણ મુક્તિ મળી શકે છે એમ માને છે. પણ અત્યારે તો પંચમકાળ છે તેમાં આ ક્ષેત્રથી કેઈને મેક્ષ નથી તેમ કેવળી પણ નથી કે જેથી કવળાહારને પ્રશ્ન છે.
શ્રી મુક્તિસંબંધમાં મતભેદ હોવાથી જ નગ્નત્વને આગ્રહ છે. વાસ્તવમાં પુરુષભેદ સમાપ્ત થવાથી જ મુક્તિ થાય છે, વેષ લિંગ મુક્તિનું પ્રધાન કારણ નથી.
વિતરાગની મૂતિ, વિભૂષણ અલંકાર રહિત જ હેય તે બંનેને સમાન૫થી માન્ય થઈ શકે છે, પ્રાચીન નાગમમાં જિનકલ્પ અને અલંકાર રહિત જ મળે છે.
મૂર્તિપૂજા સારા ભાવોની ઉત્પાદક છે. વિરેાધ તો દશ્ય પૂજામાં થતી હિંસાને લીધે છે. તો આડંબર અને જીવહિંસા કમમાં કામ થાય. એવી વિધિ અને ભાવપૂજા સ્થાનકવાસી તથા તેરહપંથી સંપ્રદાયને બાધક હેવી ન જોઈએ.
મુહપત્તિને ઉપયોગ રાખવાને માટે છે. જે એક સંપ્રદાય બાંધવાનું છોડી દીએ અને બીજો સંપ્રદાય બોલતી વખતે તેના ઉપગમાં પૂરે વિવેક રાખે તો એ વિવાદ સમાપ્ત થઈ જાય.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
