________________
ભાગ ૨. પ્રકરણ ૮.
૨૧૭
ધરબાર છેાંડીને વાડા સધાડામાં ગુંચવાઈ ગયા, માથું મુક્યું પણું મન મુક્યું નહિ. વાળના લાચ કીધા પણ વિષયાના લેાચ કીધા નહિ. પગરખાં ઉતાર્યાં. પશુ અહંકાર ઉતાર્યાં નહિ,
ખૈરીકરાંની વાસના છેડી પણ ચેલાયેલીઆની વાસના છેડી નહિ.
તેને પરિણામે સમદષ્ટિપાની પ્રાપ્તિ થઈ શકી નહિ.
તેથી વાડા સધાડાના મતભેદમાં તમે પડ્યા અને બીજાને તેમાં જાળની પેઠે ફસાવા છે.
હૈ વાડાસધાડાવાળા મતવાદિ ! મહેરબાની કરીને વિચાર કરી અને હવે વાડાસ ધાડાની સ્વચ્છંદ્રતા છેાડીને તમારૂં પ્રથમ કલ્યાણુ કરા અને પછી જગતનુ કલ્યાણ કરવા કટિબદ્ધ થા એટલી નમ્ર પ્રાર્થના છે.
આપ સ રીતે સમજી શકશો કે મતભેથી રાગદ્વેષની વૃદ્ધિ થાય છે. રાગદ્વેષથી સંસારની વૃદ્ધિ થાય છે, સંસારના અનંત જન્મમરણની વૃદ્ધિ થાય છે, અનંત જન્મમરણુથી અનંત કાળની વૃદ્ધિ થાય છે. માટે
હું મત સધાડાવાળાઓ! તમે સવ આળપપાળના સધળા આગ્રહ દુરાગ્રહ છેાડીને આત્મજ્ઞાનનું પાન કરી, આત્માના અનુભવ કરા. આત્માના અનુભવથી તમાને ખાત્રી થશે કે પંથ સધાડાવાળાના મતભેદોથી ભૂતકાળમાં કાઈ જીવ તર્યાં નથી તેા વર્તમાનકાળમાં તમે કયાંથી તરશે ? સ્વમતે સ્વચ્છ ંદે કદી તરાતુ જ નથો. જો તરાતું જ હાત તા પછી જૈનધર્મ અને જૈનધર્મીની આજ્ઞાની જરૂરત જ કર્યાં રહી
મતભેદ વડે તેા ચાર જ્ઞાનના ધણી મહાવિજ્ઞાન મહાસમ હતા તે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
