________________
પ્રકરણ ચોથું પરિસહ સહન કરતા નથી. એ ગુણે જઈને અચેલતા જિન ભગવાને કહેલી છે.
જેઓ વસ્ત્ર પહેરીને પણ પિતાને નિગ્રંથ કહે છે તેને માટે શું બીજા પાખંડી સાધુ નિર્ચથી નથી ? અમે જ નિગ્રંથ છીએ, તે નથી, એ કેવળ કથનમાત્ર છે. કઈ મધ્યસ્થ એને માની શકે નહિ. વસ્ત્રમાં દેષ છે. અચેલકતામાં અપરિમિત ગુણ છે તેથી અચેલકતાને આવસ્યક આચાર રહ્યો છે.”
એ પ્રમાણે અપરાજિતસૂરિએ અચેલકતાનું સમર્થન કર્યું છે. વળી આગળ જતાં તેમણે લખ્યું છે કે—“ ભાવનામાં એમ કહ્યું છે કે ભગવાન મહાવીર એક વર્ષ સુધી વસ્ત્રધારી રહ્યા તે પછી અચલકનગ્ન થઈ ગયા, તે તેમાં અનેક વિવાદ છે. કેઈએમ કહે છે કેજેણે ભગવાન મહાવીરની કાંધ ઉપર વસ્ત્ર નાખ્યું હતું તેણે તે જ દિવસે તે વસ્ત્ર લઈ લીધું. બીજા કહે છે કે છ મહિનામાં એ વસ્ત્ર કાંટા વગેરેથી છિન્નભિન્ન થઈ ગયું. વળી કોઈ કહે છે કે એક વર્ષ પછી ખંડેલક બ્રાહ્મણે તે વસ્ત્ર લઈ લીધું. કેઈ કહે છે કે હવાથી ઊડી ગયું અને મહાવીરે તેની ઉપેક્ષા કરી. વળી કોઈ કહે છે કે પહેલાં જેણે રાખ્યું હતું તેણે જ ફરીથી ભગવાનની કાંધ ઉપર નાખી દીધું. એમ અનેક મત હેવાથી તેમાં કેઈ તત્ત્વ દેખાતું નથી.
જે ભગવાને સચેતલિંગને પ્રગટ કરવા માટે વસ્ત્ર ગ્રહણ કર્યું હતું તે તેમને તે વસ્ત્રને વિનાશ ઇ કેમ થયે? સદા તે વસ્ત્ર ધારણ કરવું જ જોઈતું હતું......તથા જે વસ્ત્ર-પ્રજ્ઞાપના તેમને ઈષ્ટ હતી તો પ્રથમ અને અંતિમ જિનને ધર્મ અચેલક છે એ વચન મિથ્યા કરે છે. તથા નવસ્થાનમાં જે એમ કહ્યું છે કે-જેમ હું અચેલી છું તેમ અંતિમ તીર્થંકર પણ અચેલ હશે તેમાં પણ વિરોધ આવે છે. વળી જે બીજા તીર્થ કરે સવસ્ત્ર હતા તે વીર ભગવાનની માફક તેમના વસ્ત્રત્યાગનો
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
