________________
པ•
જૈન થમ અને એકતા
હાય તા સૌ કાઈ એક અવાજે ભુલ કરો કે વમાનના જ આયારીમાં ત્યાગ, સુનિતા અને વૈરાગ્ય ભરપૂર ભર્યાં છે અને પ્રાણ પુરુષામાં તે તે આચારોમાં અનુકૂળતા, આરામ, યથેચ્છતિ તા અને અમર્યાદા તરવરી રહી છે.
કદાચ પાનાથ સ્વામીની હૈયાતિમાં તેમના શિષ્યોમાં આ જાતનું મુખશીલ વન નહિ હાય પરંતુ તેમનુ નિર્વાણ થયા પછી તે ખે( પાર્શ્વનાથ અને મહાવીર ) ધર્માચાર્યાંના ૨૫૦ વર્ષના વચગાળાના ફ્રાઈ પણ વખતે પાર્શ્વનાથના સંતાનો ઉપર તે સમયના આચારહીન બ્રાહ્મણ ગુરુઓની અસર થઈ હાય અને તેને લઈને તેઓએ પાતાના આચારોમાં કડકપણ કાઢી નાખી, ઘણા નરમ અને સુકર આચારો અનાવી લીધા હોય એ સંભવતુ અને ઘટતુ છે.
ધારા કે આપણા કાઈ પાડેાશી હંમેશાં નાતા ધેાતા હાય, ખાતે પીતા હાય, મનગમતાં વસ્ત્રો પણ પહેરતા હોય અને તેની આવી રીતલાત હાવા છતાં તે એક સાધુ કે ભિક્ષુ ગુરુ તરીકે પેાતાની પ્રતિષ્ઠા અથવા પૂન્યતા જાળવી શકતા હોય તા હું નથી ધારતા કે તેના ખીજો ત્યાગી પાડેાશી તેના આચરણને અનુસરવામાં વધારે વિલંબ કરી શકે,
ક્લિષ્ટ આચારાને પાળવામાં, લજ્જાને જીતવામાં, શરીરને વશ રાખવામાં અને એવી ખીજી પણ અનેક ત્યાગની બાબતમાં માનવ પ્રાણી મૂળથી જ ઢીલા રહેલા જોવાય છે. એથી તે જ્યાં સુધી પેાતાની સગવડતા સચવાય તેવા આચારાને, તેવા વિચારાને કે તેવી ક્રિયાઓને પાળતાં જો ધર્માચરણ કરી શકતા હાય તા તેવા સુકર નિયમે તરફ ઝટ વળી જાય છે અને જ્યાં ભૂખ્યા રહેવાનુ` કહેવામાં આવતું હાય, અચેલ રહેવાના આચાર પળાતા હાય તથા જ્યાં શરીરની પ્રત્યેક સગવડતાને રાખવામાં આવતી હોય તે બાજુએ તે જવલ્લેજ વળે છે, અથવા વળવા છતાં ભાગ્યે જ નિવિઘ્ને પાર પહેાંગે છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
