________________
ભાગ ૨. પ્રકરણું છે. નિવૃત્તિમાં છે. એ એક જ માત્ર જન પ્રવચનનું મુખ્ય ધ્યેય છે.
આ ધ્યેય આજના જૈને ગુરુઓમાં કેટલું રમી રહ્યું છે ? જે ગુઓનાં પનોતાં પગલાં ઠેરઠેર ઝઘડાની હેળી સળગાવી મૂકે, જેમની કજીઆખર મનેદશામાંથી નીકળતા એકાંત-મૂઢ પ્રવચને ભોળી પ્રજાને ઉશ્કેરી મૂકે અને એવા ભળાઓને હથિયાર બનાવી જેઓ સામાવેગને ગાળો ભાંડવામાં અને ધર્મમાર્ગના એક પથીડા ફક્ત પિતાને જ માનવામનાવવામાં અને પિતાને ન વાડ વધારવાનું જોર બતાવવામાં બહાદૂરી માને, તેમનાથી અનેકાંતદર્શનને મહિમા પ્રસરવાની આશા શી રીતે રાખી શકાય?
કદાગ્રહના ઘોર અંધકારમાં આથડતા અને ઈષ્યષની ભઠ્ઠીમાં શકાતા સાધુએ પોતે જ દુર્ગતિમાં ધસી રહ્યા હોય તે બીજાનું શું ભલું કરી શકવાના હતા? આવા કમનસીબ ગુરુઓ હમેશાં દુનિયાને શ્રાપ રૂપ જ લેખાયા છે.
દરેક સમજદાર આજે ચેખું જોઈ રહ્યા છે કે સમાજમાં ચાલી રહેલા ધાર્મિક ઝઘડાઓનું મૂળદુગમ સ્થાન સાધુએ છે. તેમનામાં સમન્વયવાદને અભ્યાસ હેત તે સમાજમાં આ બખેડા ઉભા થવા ન પામત.
જગતના છુટા છુટા વિશૃંખલ વિચારસૂત્રને રીતસર સુયોજિત કરી, સમન્વય દષ્ટિએ સંગઠિત કરી, તે બધાને અંગે ચાલતી તકરારને ઓલવવી અને પ્રજાના ઉકળતા માનસપર શાંત રસનું સિંચન કરવું એિ અનેકાંતવાદને સિદ્ધાંત પાઠ અને પ્રોજનપોઠ છે.
મહાવીરનો આ પદાર્થપાઠ કેટલે મહત્વપૂર્ણ છે એ આજના અભ્યાભ્યાસી અને દુરાગ્રહી ગુરુઓ કયારે સમજતા થશે? જ્યારે તેઓ એ મહાન પાઠને હૃદયંગમ કરી પ્રજાના ઉકળાટ પર શાંત સુધાની રસધાર વરસાવશે ? "
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
