________________
પ્રકરણ ચોથું કાલ્પનિક ભેદ પાડીને પિતાના મતને સમર્થન કરે તેટલે જ અર્થ સ્વીકારે છે અથવા તે જ અર્થ કરે છે.
દિગંબર મુનિશ્રી રત્નાકર વણનો અભિપ્રાયઃ હવે મહાકવિ દિગંબર મુનિશ્રી રત્નાકર વર્ણએ તેમના ભરતેશ્વર વૈભવ” નામના પુસ્તકમાં લખ્યું છે તે ઉત કરું છું. તેમણે વસ્ત્રપરિગ્રહ સંબંધમાં ૭૧ મે પાને લખ્યું છે કે –
“શાસ્ત્રને મર્મ સમજ્યા વિના કેવળ વસ્ત્રને જ પરિચય સમજી તેનો ત્યાગ કરનાર કાંઈ મુનિ નથી. પણ વસ્ત્રના જેવા જ ગણું લોક અને ત્રણું શરીર પણ પરિગ્રહ છે એમ સમજીને કેવળ આત્મામાં તૃપ્ત રહેવાવાળા જ ખરા ગી છે. પરિગ્રહની વચ્ચે બેસી રહેવા છતાં પણ તેઓ પરિગ્રહથી અલગ છે. શરીરની અંદર રહેવા છતાં પણ તેઓ શરીરથી જુદા છે.”
વળી ૧૨૭ મે પાને તેઓશ્રી મૂર્તિપૂજા એક્ષસાધક નથી ? બતાવતાં લખે છે કે
“કાંસામાં, પિત્તળમાં, સોનામાં, ચાંદીમાં અને પત્થરમાં (એટલે તેની મૂર્તિમાં) ભગવાનની કલ્પના કરીને ઉપાસના કરવી તે વ્યવહાર ભક્તિ છે. બીજા શબ્દોમાં તેને કૃત્રિમ ભક્તિ પણ કહી શકાય છે.
“ભગવાન પિતાના આત્મામાં છે એમ સમજીને ઉપાસના કરવી એ ઉત્કૃષ્ટ ધર્મ છે. ભગવાનને બહાર (મૂર્તિમાં) સ્થાપીને ઉપાસના કરશે તો તેથી પુણસબંધ થશે, તેથી સ્વર્ગાદિક સુખની પ્રાપ્તિ થશે. જે ભગવાનને પોતાના આત્મામાં સ્થાપીને ઉપાસના કરશે તે સર્વ કર્મોને નાશ થઈ મોક્ષસુખની પ્રાપ્તિ થશે.”
વળી તેઓશ્રી જિનેન્દ્ર મંદિર માટે લખે છે કે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
