________________
पहेलुं दृष्टांत - कोईएक पुरुष महामहेनते चित्रकला शीख्यो, परंतु चित्रकाम क्या अने केवी रीते करवं तेनुं तेने पूरेपूरुं ज्ञान प्राप्त थयुं नहि. एकदा एक चित्रकलाशोखीन राजाए आ चिताराने एक मकानमां सुंदर चित्रकाम करवानो आदेश आप्यो. ते मकाननी दिवालो खरबचड़ी अने खाड़ा-खड़िया वाळी तेमज कोई कोई स्थळे तो ऊंचा-नीची पण हती. चिताराए ते भीतने मठारीने सारी कर्या सिवाय ज पोतानु चित्रकाम शरू कर्यु परंतु ते चित्रामण बेडोळ अने शोभाविहीन बन्यु. राजाए आवी कार्य जोयुं तो तेने चित्रकारनी महेनत माटे मान उपज्युं परंतु तेनी अज्ञता-केवा स्थळे चित्रकाम सुंदर देखाय तेनी असमजण माटे हास्य उत्पन्न थयु. मतलब के चिताराए कार्य तो कर्यु पण चित्रकामनी पूरती समजणना अभावे तेनो प्रयास वृथा थयो. आ कथानो उपनय एवो छ केअहीं चितारो ते साधु, अशुद्ध दिवाल-भीत ते भ्रष्टाचारी गच्छ अने चित्रामण ते साधुधर्मनुं पालन अर्थात् अशुद्ध भींत पर करेल चित्रामण वृथा नीवड्युं तेम भ्रष्टाचारी गच्छमां निवास करवाथी अथवा तेनो संसर्ग करवाथी साधुधर्मनुं पालन निष्फल बने छे, माटे हमेशां भ्रष्टाचारी गच्छनो त्याग ज करवो. .
बीजुं दृष्टांत - कोईएक शख्सने उतावळना कार्य प्रसंगे बहारगाम जवानुं थयु. तेणे पूरती तैयारी करी प्रयाण कर्यु तो रस्तामां वच्चे नदी आवी. नदी तरीने सामे कांठे गया सिवाय तेने छूटको नहोतो. नदी पण विशाळ अने बे कांठामा होवाथी एम ने एम चालीने जई शकाय तेम नहोतुं. तेणे नदी पार करवा माटे साधन मेळववा आसपास नजर फेंकी तो थोडेक दूर एक नौका पड़ेली मालूम पड़ी. तेणे तरत ज त्यां जई ते होड़ीनो उपयोग कयों परन्तु उतावळने कारणे तपास न करी के होड़ी केवी छ ? होड़ीमां छिद्रो होवाथी थोड़े दूर जतां ज पाणी भरावा मांड्यु अने हजु तो कांठे पहोंचे ते पहेला ज पाणीथी भराई जवाथी होड़ी डूबी गई अने साथोसाथ ते शख्स पण डूबी गयो. आ कथानो उपनय एवो छ के - नदी ते संसार, शख्स ते साधु अने छिद्रवाळु नाव ते भ्रष्टाचारी गच्छ. जेम ते शख्स छिद्रवाली होड़ीना अवलंबनथी डूबी गयो तेम जे साधु भ्रष्टाचारी गच्छनो आश्रय ले ते जरूर पतित थाय.
त्री दृष्टांत-कोईएक मानवीने व्याधि थयो. तेणे एक कुशळ गणाता वैद्य पासे जई उपचार शरू कों. औषध आपवानी साथे वैद्ये शिखामणरूपे तेने कां के – 'भाई, जो तुं बराबर करी पाळीश, पथ्य- ज सेवन करीश तो ज मारु औषध फायदाकारक बनशे.' केटलाएक दिवस बाद ते मानवी पोतानी जिह्वाने वश राखी शक्यो नहिं अने अपथ्य- सेवन करतां व्याधि वृद्धि पामी गयो अने प्रांते ते यमराजनो अतिथि बन्यो. आ कथानो उपनय एवो छे के- व्याधि ते कर्म, औषध ते चारित्र, वैद्य ते साधु अने अपथ्य ते भ्रष्टाचारी गच्छ. जेम ते व्याधिग्रस्त अपथ्य- सेवन करवाथी मृत्यने आधीन थयो अने वैद्यनु औषध गुण-फायदो करी शक्युं नहिं तेम भ्रष्टाचारी गच्छ- सेवन करवाथी चारित्र कोई पण जातनो लाभ करी शकतुं नथी, माटे भ्रष्टाचारी गच्छनो कदी पण परिचय न करवो.
श्रीगच्छाचार-पयन्ना-७