________________
શ્રી ઋષભદેવ પરમાત્માનું સ્તવન
ફરી ક્યારેય પણ તેમનામાં રાગદશા આવવાની જ નથી. હે જિનેશ્વરપ્રભ! તમે તો છો જ વીતરાગ. માટે સંસારમાં કોઈ રાગીની સાથે પ્રીતિ કરવી જેથી પરસ્પર ભોગસુખાદિનું કારણ બને આ લૌકિકમાર્ગ છે. અર્થાત્ લોકવ્યવહારમાં પ્રસિદ્ધ માર્ગ છે પરંતુ અરાગી એવા એટલે કે વીતરાગ એવા પ્રભુની સાથે જે પ્રીતડી બાંધવાની શાસ્ત્રકાર મહાત્મા વાત કરે છે તે લૌકિક માર્ગ નથી પરંતુ લોકોત્તરમાર્ગ છે.
જેમ ધનવાનની સાથે ગરીબ માણસ પ્રીતિ કરે તો તે ધનવાન માણસ કંઈ ગરીબ થઈ જતો નથી. પરંતુ ક્યારેક કદાચ ધનવાન માણસ રીઝે તો નિર્ધન માણસ ધનવાન થઈ જાય છે. સાચા સાધુસંતોની વધારે પડતી સોબત કરવાથી અસાધુ આત્મા ક્યારેક વૈરાગી થઈને સાધુ બની જાય છે. ડોક્ટરની સાથે વધારે સંબંધ રાખનાર કંપાઉન્ડર વર્ષો જતાં ક્યારેક ડોક્ટર (અર્ધ ડોક્ટર) થઈ જાય છે તેમ વીતરાગ પરમાત્માની સાથે પ્રીતિ કરનાર સરાગી જીવ ક્યારેક વીતરાગ બની જાય છે તે માટે આ પ્રસિદ્ધ માર્ગ નથી, પણ ક્યારેક આવું બની જાય છે. માટે તેને લોકોત્તર માર્ગ કહેવાય છે.
તે માટે આપણા જીવે આપણા જીવને વીતરાગ સર્વજ્ઞ પરમાત્મા બનાવવા માટે કમસેકમ વીતરાગ પરમાત્માની સાથે પ્રીતિ અવશ્ય કરવી જોઈએ. કરવી જોઈએ એટલું જ નહીં પરંતુ પરસ્પર અતિશય પ્રીતિ બાંધવી જોઈએ કે જેથી આ આત્મા વીતરાગ થઈને જ રહે.
પરમાત્મા પ્રત્યેની રાગદશાવાળી લાકડી એવી જાદુઈ ભરેલી લાકડી છે કે તેને જે વળગે છે તેને પણ અવશ્ય વીતરાગ બનાવે જ છે. વીતરાગને રાગી ન બનાવે પણ રાગી ઉપર કામણ દુમણ કરીને પણ આ લાકડી ભક્તને અવશ્ય ભગવાન બનાવે છે. માટે વીતરાગની સાથે પરમ પ્રીતિ કરનારા તમે બનો આવો ગ્રંથકારશ્રીનો આપણને સમજાવવાનો આશય છે. ॥ ૩ ॥
