________________
સાતમા શ્રી સુપાર્શ્વનાથ પરમાત્માનું સ્તવન
તથા લોકોને જે બોજનાદિ પ્રાપ્ત થયાં હોય તેને ખાવાં-પીવાં હોય એટલે કે તેનો ભોગ કરવો હોય તો તે આહારને લેવા હાથ હલાવવા પડે. ચાવવા માટે મુખ ચલાવવું પડે. પકાવવા માટે જઠરાગ્નિને મજબૂત કરવી પડે. જ્યારે આપશ્રી તો પોતાને મળેલા ગુણોનો ભોગવટો આવા પ્રકારના કોઈપણ જાતના પ્રયત્ન વિના જ કરો છો એટલે કાયિકાદિના પ્રયત્ન વિના જ ભોગગુણવાળા છો.
૧૧૯
વળી હે ૫૨માત્મા ! સર્વ ગુણોમાં પ્રવર્તવામાં સહાય કરે તેવા અમાપ અનંત વીર્યગુણવાળા છો. પ્રતિસમયે ઘણું ઘણું વીર્ય કેવળજ્ઞાનાદિના ઉપયોગમાં પ્રવર્તાવારૂપે વાપરો છો તો પણ ક્યારેય ન ખુટે તેવા અનંતવીર્યગુણવાળા આપશ્રી છો.
તથા ક્ષાયિકભાવે પ્રગટ થયેલા પોતાના જ અનંત ગુણોનો નિરંતર ઉપભોગ કરનારા છો આ ઉપભોગ ક્યારેય પણ વિરામ ન પામે તેવો અપાર છે.
આ પ્રમાણે સ્વરૂપનું જ દાન, સ્વરૂપનો જ લાભ, સ્વપર્યાયનો જ ભોગ, સ્વગુણોનો જ ઉપભોગ, અને પોતાની જ વીર્યપરિણતિનો સહકાર આવા પ્રકારના ક્ષાયિક ભાવના પાંચે ગુણો આપશ્રીમાં પ્રગટ થયા છે અને તેનો આપશ્રી નિરંતર ઉપયોગ કરો છો. તમને અમારા ભાવથી લાખો લાખો વંદન હોજો કે જે પરમાત્મા સદાકાળ સ્વગુણોની જ રમણતાવાળા છે. પરભાવનો લેશ અંશમાત્ર પણ જ્યાં નથી. તેના કારણે જ કર્મબંધાદિથી સર્વથા રહિત છો. || ૪ ||
એકાન્તિક આત્યંતિકો, સહજ અકૃત સ્વાધીન હો II જિનજી II નિરુપચરિત નિદ્વન્દ્વ સુખ, અન્ય અહેતુક પીન હો II જિનજી II શ્રી સુપાસ આનંદ મ || ૫ ||
