________________
૧૪૬
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ ૧ હોવાથી પોતાનું યથાર્થ અનંતગુણમય શુદ્ધ સ્વરૂપ જીવના પારિણામિકભાવે જે સ્વાભાવિક હતું તે જ પ્રગટ થઈ જ જાય છે. માટે તે પ્રગટ થયેલા સ્વરૂપમાં રમણતા કરનારા બને છે. હવે કંઈ મેળવવાનું બાકી રહેતું જ નથી. કે જેના માટે પ્રયત્ન કરવો પડે. પોતાના શુદ્ધ સાયિકભાવવાળા અનંતગુણાત્મક પરિણામિક ભાવમાં સદાકાળ વર્તે છે. તેનો જ આનંદ અનુભવે છે. આ જ આત્મતત્ત્વની સિદ્ધિ થઈ આમ કહેવાય છે. તે ૧૦ |
પરમગુણી સેવન તન્મયતા, નિશ્વય ધ્યાને ધ્યાવે છે ! શુદ્ધાતમ અનુભવ આસ્વાદી, દેવચંદ્ર પદ પાવે છે !
શ્રી ચંદ્રપ્રભ જિનસેવા II ૧૧ || ગાથાર્થઃ- ઉત્કૃષ્ટ ગુણો વાળા એવા અરિહંત પરમાત્માની સેવા કરવાની તન્મયતાથી (એકમેકપણાથી) પોતાના નિશ્ચયાત્મક શુદ્ધસ્વરૂપનું ધ્યાન કરવા દ્વારા જે આત્મા ધ્યાનદશામાં આરૂઢ થાય છે. તે આત્મા પોતાના આત્માના ક્ષાયિકભાવના નિર્મળ ગુણોને પ્રગટ કરીને તેનો આસ્વાદ ચાખીને તેની રમણતા દ્વારા દેવોમાં ચંદ્રમા સમાન એવા પોતાના પદને પ્રાપ્ત કરે છે. (ગર્ભિત રીતિએ દેવચંન્દ્રપદ પારે આ પદમાં કર્તાએ પોતાનું નામ સુચવ્યું છે.) || ૧૧ /
વિવેચન :- આ પ્રમાણે પરમગુણવાળા (અર્થાત્ ઉત્કૃષ્ટ એવા શ્રેષ્ઠ ગુણોવાળા) એવા શ્રી અરિહંત પરમાત્માની આવા પ્રકારની ભાવસેવા પ્રાપ્ત થવી અતિશય દુષ્કર છે. કેટલાય ભવોમાં ભટકતાં ભટકતાં ક્યારેક જ માનવનો ભવ મળે છે અને તેમાં પણ ક્યારેક જ જૈનધર્મની પ્રાપ્તિ થાય છે તેમાં પણ ક્યારેક જ આવી દષ્ટિ ખુલે છે. તેથી આ અરિહંત પરમાત્માના માર્ગને જાણવો અને તે માર્ગને અનુસરવારૂપ ભાવસેવા મળવી અતિશય દુષ્કર છે.
