________________
૧૯૮
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ : ૧ પરમાત્માનો અનુપમ મહિમા અને પરમ ઉપકારિતા આ ગુણો છે. તથા નિર્મળતા - સંપૂર્ણપણે મોહના મેલથી રહિત છે. આવા આવા અનેકગુણો જાણીને તેઓ ઉપર ઘણો જ ગુણાનુરાગ પ્રગટ થયો છે.
પરમાત્મા પ્રત્યે પ્રગટ થયેલો આ જે ગુણાનુરાગ છે તેના આનંદની સામે સુરમણિ (ચિંતામણિરત્ન) સુરઘટ (કામકુંભ) અને સુરત (કલ્પવૃક્ષ)નાં સુખોને પણ આ જીવ તુચ્છ સમજે છે. કારણ કે સુરમણિ આદિથી જે સુખો મળે છે તે આ લોકના ભૌતિક સુખજ પ્રાપ્ત થાય છે. એટલે ચિંતામણિ આદિ માત્ર ઈહલોકના સુખનાં જ કારણો છે અને તેમાં પણ મોહદશા પ્રગટતાં અનંતદુઃખનાં કારણો પણ બને છે. માટે તજ્જન્યસુખ તુચ્છ છે અલ્પમાત્રાવાળું છે. સુખ થોડું છે અને દુઃખ ઘણું છે માટે તુચ્છ છે.
શ્રી વાસુપૂજ્ય પરમાત્મા ઉપરનો રાગ તો આત્માના ગુણોની વૃદ્ધિનું કારણ છે. પરંપરાએ આત્માના અનંતગુણાત્મક સુખનું કારણ છે. કારણ કે આ જિનરાજ પરમદયાળ છે. પરમોપકારી છે. મારી તત્ત્વસંપત્તિને દેખાડનારા છે. તેની પ્રાપ્તિના માર્ગને સમજાવનારા છે.
આ પ્રમાણે પરમાત્મા અનેક ગુણોના સ્વામી છે. આમ સમજીને જે રાગ ઉત્પન્ન થાય છે તે ગુણાનુરાગ કહેવાય. આ ગુણાનુરાગ જીવનો ઉપકાર કરનારો રાગ છે. સ્નેહરાગ-દૃષ્ટિરાગ અને કામરાગ એ જીવને સંસારમાં ભમાવનારા રાગ છે.
જ્યારે ગુણાનુરાગ એ મુક્તિમાર્ગ ઉપર ચડાવનાર રાગ છે. માટે જે આત્મા જિનેશ્વર પરમાત્માનો રાગી થાય તે મહાભાગ્ય શાળી જાણવો. નિકટભવોમાં મોક્ષે જનારો જાણવો. આ પ્રમાણે પ્રશસ્તરાગ સમજાવ્યો. || ૩ ||
