________________
૨૦૨
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ મારાપણાના ભાવવિનાના છો. તેથી પરજીવના મોક્ષભાવના અકર્તા છો. તમે પરના વ્યવહારમાં જોડાતા જ નથી. તો પણ હે પ્રભુ? આપની સેવાથી સેવકની પોતાની પૂર્ણગુણોની સિદ્ધિ અવશ્ય થાય જ છે.
જો કે કોઈ પણ એક દ્રવ્ય પોતાના ગુણો બીજા દ્રવ્યને આપે નહીં, અને ગુણો પણ પોતાના દ્રવ્યને છોડીને બીજા દ્રવ્યમાં જાય નહીં કોઈ પણ એક દ્રવ્ય અન્ય દ્રવ્યના ગુણો પોતામાં ગ્રહણ કરે નહીં. સર્વે પણ દ્રવ્યો પોતપોતાના ગુણોના જ સ્વામી છે. તે માટે અરિહંત પરમાત્મા પણ પોતાના કેવલજ્ઞાનાદિ ગુણો સેવકજીવને આપતા નથી, આપી શકાતા પણ નથી.
પરંતુ અગ્નિના યોગે જલાદિ ઉષ્ણ થાય છે તેમ એટલે કે અગ્નિ પોતે પોતાની ઉષ્ણતા જલમાં આપતો નથી. જો આપતો હોય તો જલ જેમ જેમ ઉષ્ણ થાય તેમ તેમ અગ્નિ શીતલ થવો જોઈએ. પણ આમ બનતું નથી. તેથી અગ્નિ પોતે પોતાની ઉષ્ણતા જલને આપતો નથી. છતાં પણ અગ્નિના યોગે જલ પોતે પોતાની શીતલતા છોડીને ઉષ્ણતાને પામે છે. તેમ આ સેવક જીવ અરિહંતપ્રભુની સેવા પામીને પોતાના દોષોનો ક્ષય કરીને પોતાની અનાદિકાળથી દબાયેલી ગુણસંપત્તિ અવશ્ય પ્રાપ્ત કરે જ છે.
હે પરમાત્મા! તમે પોતે પોતાની ધનસંપત્તિ અલ્પમાત્રાએ પણ પરને આપતા નથી. તો પણ અગ્નિના યોગે પાણી પોતે પોતાની શીતળતા ત્યજીને પોતે જ ઉષ્ણ બને છે તેમ આપશ્રીને આશ્રિત થયેલો એવો સેવકજીવ આપના સાનિધ્યમાત્રથી જ જે સંપત્તિનો ક્યારેય ક્ષય ન થાય તેવી અને અલ્પમાત્રાએ પણ ઓછી ન થઈ જાય તેવી પોતાની જ ગુણસંપત્તિને ઋદ્ધિ – સિદ્ધિને આ જીવ અવશ્ય પ્રાપ્ત કરે જ છે.
તમે પોતે પોતાના ગુણોના દાતા નથી. તો પણ આશ્રિત જીવ આપશ્રીના સાનિધ્યથી તેની પોતાની ગુણસંપત્તિને અવશ્ય પ્રગટ કરી
