________________
૧૫૦
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ : ૧ ભાસ થતાં આ આત્માની સકલ વિભાવદશાથી (પરદ્રવ્ય પ્રત્યેની મોહમાયારૂપ અશુદ્ધદશાથી) આ આત્માનું મન ઓસરી ગયું. એટલે કે મોહમાયારૂપ વિભાવદશામાંથી મારું મન ઉઠી ગયું છે. એટલે હવે પૌદ્ગલિક ભાવોમાં રમવું, ભોગવવું, તેમાં જ પ્રીતિ-અપ્રીતિ કરવી. આ બધુ મને શોભે નહીં. આ બધી વાતો મારું હિત કરનારી નથી. આમ સમજીને જ્ઞાનાવરણીય અને દર્શનાવરણીય કર્મોના ક્ષયોપશમથી પ્રગટ થયેલી જ્ઞાનદર્શન ગુણોની શક્તિ રાગથી દ્વેષથી અને અવિરતિભાવથી નિવર્તન થવા લાગી. પ્રગટ થયેલા આ ગુણોની જે શક્તિ છે તે વિભાવદશામાં જ પ્રવર્તતી હતી, તેને અટકાવી છે અને સ્વભાવમાં દશામાં જોડી છે.
આત્માની આ જ્ઞાનાદિગુણોની શક્તિ જે વિભાવ દશામાં રમતી હતી તેને વિભાવદશાથી વિરામ પમાડીને આ આત્મામાં સત્તાગત જે અનંત ગુણોની સંપત્તિ છે. તે ગુણોની સત્તાને પ્રગટ કરવાના સાધનભાવવાળા માર્ગ તરફ જ આ આત્મશક્તિને કામે લગાડી છે.
આત્માની પોતાની અનંતગુણમય સંપત્તિ કેમ પ્રાપ્ત થાય? તે ભણી આત્મસત્તા પ્રગટ કરવાના માર્ગ ભણી આ આત્મા આગળ ચાલ્યો. ગુણોને પ્રગટ કરવાના પ્રયત્નવાળો બન્યો છે. // ૧ /
તુમ પ્રભુ જાણગ રીતિ, સર્વ જગ દેખતા હો લાલ II સર્વ II નિજ સત્તાયે શુદ્ધ, સહુને લેખતા હો લાલ II સહુને II પરપરિણતિ અદ્વેષ, પણે ઉવેખતા, હો લાલ II પણે II ભોગ્યપણે નિજશક્તિ, અનંત ગવેષતા હો લાલા અનંત શા
ગાથાર્થ :- હે પ્રભુજી ! તમે જગતના સર્વભાવોને જાણો છો તથા દેખો પણ છો, તથા વળી જગતના સર્વ જીવો પોતપોતાના
