________________
૧૮૨
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ વિવેચન :- હે પરમાત્મા ! તમે સર્વ કર્મોનો ક્ષય કર્યો છે. એટલે પોતાના સ્વરૂપાત્મક જે અનંતગુણો છે તે સંપૂર્ણપણે પ્રગટ થયા છે તેમાં જ પ્રતિક્ષણે આપશ્રી પરિણામ પામો છો. પરદ્રવ્ય કંઈ જ ખપતું નથી. પરદ્રવ્યને સ્પર્શતા પણ નથી. તેથી સ્વગુણોમાં જ પરિણામ પામવા રૂપ કાર્યના કરવા રૂપે કર્તા ગુણે કરીને આપ વર્તા છો. તથા કરણરૂપે પણ સ્વગુણોનો જ ઉપયોગ કરો છો.
આપશ્રી મન-વચન-કાયાની યૌગિક ક્રિયા કે જે કર્મબંધનું કારણ છે. તેનાથી આપશ્રી રહિત છો. માટે અક્રિય નામનો ગુણ પણ આપશ્રીમાં વ્યાપ્ત છે. જો કે સ્વગુણોની રમણતાની અનંતી ક્રિયા કરનારા છો. પરંતુ તે ઉપયોગાત્મક છે. યોગાત્મક નથી. માટે નવા નવા કર્મબંધનું કારણ બનતી નથી.
તથા આપશ્રીએ આયુષ્ય કર્મનો ક્ષય કરેલો છે એટલે જે મુક્તિઅવસ્થા પામ્યા છો. તે ક્યારેય ક્ષય ન તાય તેવી સ્થિતિવાળી છે. અર્થાત્ અક્ષયસ્થિતિવાળી છે તેથી જ મોક્ષે ગયા પછી પાછા ક્યારેય સંસારમાં પુનઃ જન્મ ધારણ કરવાના નથી. આ કર્મની લાયમાં ફસાતા નથી. વળી મોહનીયકર્મ ક્ષય કર્યું હોવાથી કોઈ પણ વ્યક્તિમાં કે કોઈપણ પદાર્થમાં રાગીથવા રૂપે કે દ્વેષી થવારૂપે કલંકિત થતા નથી. સદાકાળ અકલંકિત જ રહો છો.
તથા અંતરાયકર્મનો ક્ષય કરેલ હોવાથી આદિ-અનંત કાળ સુધી આપશ્રી સદા અનંતી આથવાળા એટલે આત્મગુણોની અનંતીસંપત્તિવાળા છો અને આવાને આવા જ અનંતગુણોની આથ (સંપત્તિ)વાળા જ રહો છો. આપશ્રીમાં પ્રગટ થયેલી આ સંપત્તિ કોઈ લુટી શકતું નથી અને આ સંપત્તિ ક્યાંય જતી નથી. તેમાં હાનિ-વૃદ્ધિ થતી નથી . પ . પરિણામિક સત્તાતણો, આવિભવ વિલાસ નિવાસ રે. સહજ અકૃત્રિમ અપરાશ્રયી, નિર્વિકલ્પને નિઃપ્રયાસ રે II II
II મુનિચંદ |
