________________
૧૨૨
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ ૧ ગુણોનું જે સુખ છે તે આવા પ્રકારના કોઈપણ પરપદાર્થોની અપેક્ષા વિનાનું છે. માટે અન્ય અહેતુક સુખ કહેવાય છે.
(૯) પીન-પુષ્ટ સુખ અર્થાત પ્રબળ સુખ છે. ક્યારેય ખુટે નહીં તેવું ભારેય ઓછું ન આવે તથા ઓછું ન થાય તેવું પ્રબળ સુખ છે.
આ પ્રમાણે મુક્તિમાં ગયેલા આત્માઓને પોતાના જ ગુણોનું જે સુખ છે તે અવર્ણનીય અને અમાપ સુખ છે. આવા સુખની કલ્પના પણ સંસારીજીવોમાં આવતી નથી. તેથી જ ઘણા અજ્ઞાનીજીવો આવું બોલતા હોય છે કે મોક્ષમાં જઈને શું કરવાનું? ત્યાં નથી ખાવાનું સુખ કે નથી સારાં ઠંડાં પીણાનું સુખ, કે નથી ઉંઘવાની પથારીનું સુખ, કે નથી સ્ત્રી આદિની સાથેના ભોગનુ સુખ, આવી આવી કલ્પનાઓ ઘણા સંસારી જીવો કરતા હોય છે. જેઓએ ગુણોના સુખનો સ્વાદ ચાખ્યો જ નથી હોતો તેઓને આ સુખની કલ્પના પણ આવી શકતી નથી. || ૫ ||
એક પ્રદેશે તાહરે, અવ્યાબાધ સમાય હો | જિનાજી || તસુ પયય અવિભાગતા, સવકાશ ન માય હો II કિનજી II
શ્રી સુપાસ આનંદમેં || ૬ || ગાથાર્થ - હે પરમાત્મા ! તમારા આત્માના કોઈપણ એક આત્મપ્રદેશમાં જે અવ્યાબાધ સુખ સમાયેલું છે. (રહેલું છે, તેનો જેના બે ભાગ ન થાય તેવો એક પર્યાય (એક નાનો ટુકડો) પણ લોકઅલોક એમ સર્વ આકાશમાં પણ ન માય તેવો છે. || ૬ ||
વિવેચન - હે પરમાત્મા! તમારા આત્માના એક એક પ્રદેશમાં જે અનંત અનંત ગુણો છે. તે ગુણોનો એક નાનો અંશ. (કે જેના કેવલીભગવાનની બુદ્ધિએ પણ બે ભાગ ન થાય તેવો) અવિભાજ્ય
