________________
૧૩૨
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ ભાવસેવા કરવામાં પરિણામ પામ્યા છે તેમની ભક્તિ કરવી સેવા કરવી વિગેરે નોઆગમથી ભાવસેવા કહેવાય છે.
અહીં મૂલભૂત વસ્તુનો ધર્મ વિચારીએ તો આ આત્મદ્રવ્ય સ્વતંત્રતત્ત્વ છે. સેવ્ય સેવકભાવ નથી. કોઈ આત્મા સેવ્ય હોય અને કોઈ આત્મા સેવક હોય આવો નિયમ નથી. સત્તાથી સર્વે પણ આત્માઓ અનંત અનંત ગુણોના સ્વામી હોવાથી સર્વ આત્માઓ સત્તાયે કરી સર્વ સમાન છે. તથા કોઈ આત્માના ગુણો બીજા આત્મામાં ક્યારેય પણ ટ્રાન્સફર થતા નથી. કોઈ પણ એક આત્મા બીજા આત્માના ગુણોને લેતા - દેતા નથી. સર્વે પણ આત્મદ્રવ્યો સ્વતંત્ર છે. પોત પોતાના ગુણોથી ભરપૂર ભરેલા છે.
પરંતુ સંસારી જીવ કર્મોને પરવશ થયેલો છે તેથી અઢારે પાપસ્થાનકોમાં પરિણામ પામ્યા છતા વિભાવદશાથી વાસિત થયો છતો પાંચ ઇન્દ્રિયોના વિષયભોગરૂપ પુદ્ગલદ્રવ્યોનો આ જીવ ભિખારી થયો છે તેથી પુગલસુખમાં આનંદિત થાય છે. તત્ત્વમાર્ગથી ચૂકે છે. મોહાન્ધતાને પામ્યો છે તેથી દુઃખમય અવસ્થાવાળો બને છે.
તેમાંથી જ્યારે જાગે છે અને પોતાના સ્વરૂપને પ્રગટ કરે છે કેવલજ્ઞાની થઈને મોક્ષે જાય છે ત્યારે સાચી યથાર્થ આત્મદશાનો સ્વામી બને છે, પરંતુ આવી ઉંચી પોતાની દશા હોવા છતાં જ્યારે કર્મવિનાના અને તત્ત્વજોગી એવા અરિહંત પરમાત્માનું આલંબન ગ્રહણ કરે છે ત્યારે જ આવી શુદ્ધદશા આ જીવની પોતાની પ્રગટે છે.
તેથી પોતાની આવી શુદ્ધદશા પ્રાપ્ત કરવા માટે સર્વગુણો જેમાં પ્રગટ થયા છે એવા સિદ્ધ પરમાત્માનું અવલંબન લઈને અંતરંગપરિણતિથી (ભાવથી) સેવા કરે છે. જયાં સુધી પોતાના આત્માની શુદ્ધ સત્તા સંપૂર્ણપણે પ્રગટ ન થાય ત્યાં સુધી પોતાની શુદ્ધસત્તા પ્રગટ કરવા માટે પ્રભુને ભજે તે કાલે આ આત્મા સેવક અને
