________________
४४
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ કેવળજ્ઞાનાદિ શુદ્ધગુણો આ આત્મામાં સત્તાથી અનાદિ કાળથી રહેલા જ છે. એટલે આત્મા એ કેવળ જ્ઞાનાદિ ગુણોનું ઉપાદાનકારણ તો છે જ. પરંતુ તેમાં ઉપાદાનકારણતા પ્રગટી નથી. એટલે કેવળજ્ઞાનાદિ ગુણો પ્રગટ થતા નથી. શ્રી જીનેશ્વરપ્રભુ અર્થાત્ વીતરાગપરમાત્માની સેવા લેવામાં આવે તો તે સેવા પ્રબળ નિમિત્તકારણ હોવાથી આ આત્મામાં ઉપાદાન કારણતા પ્રગટાવે છે. એટલે કે આ આત્મા અરિહંતપ્રભુની દ્રવ્યથી અને ભાવથી ભક્તિ-સેવા કરે તો તેના આલંબને આ આત્મામાં ઉપાદાન કારણતા પ્રગટ થાય છે. તે માટે જગદયાલ એવા આ પરમાત્મા કર્મરોગ દૂર કરવામાં ભાવવૈદ્યસમાન છે, મિથ્યાત્વરૂપ અંધકાર દૂર કરવામાં સૂર્યસમાન છે. આવા ગુણી અને ગુણસાગર એવા પ્રભુની સેવા કરતાં કરતાં આ આત્મામાં મોક્ષરૂપ કાર્ય પ્રગટ કરવાની કારણતા પ્રગટે છે તેથી પ્રભુ એ પુષ્ટ આલંબનરૂપ છે એટલે કે પ્રબળ નિમિત્તકારણરૂપ છે માટે હે ભવ્યજીવો ! તમે તેઓને ભજો (આરાધો) | ૩ |
અવતરણ - ઉપાદાન કારણમાં કાર્ય કેવી રીતે પ્રગટ થાય છે? તે વાત સમજાવે છે –
કાર્ચગુણ કારણપણે રે, કારણ કાર્ય અનૂપી. સકલ સિદ્ધતા તાહરી રે, માહરે સાધન રૂપ II
જિનવર પૂજે રે II II ગાથાર્થ - કાર્ય સ્વરૂપે પ્રગટ થયેલા ક્ષયોપસમિક ભાવના ગુણો, ક્ષાયિકભાવના ગુણો પ્રગટ કરવામાં કારણપણે અવલંબવાના છે એટલે કે ક્ષયોપશમ ભાવના ગુણો રૂપી કારણ સેવવાથી ક્ષાયિકભાવના ગુણોરૂપી અનુપમ કાર્ય આ જીવમાં પ્રગટ થાય છે.
