________________
વાતાવરણમાં જે પલટો આવ્યો, એ એન્ડરસન માટે ધારણા બહારનો હતો. હાથી પરથી નીચે પટકાયેલો એ પાછો ઊભો થઈ ગયો. હાથીની જેમ એને પણ જીવ વહાલો હતો, એથી બંદૂકના ધડાકા-ભડાકા સાંભળીને ઉશ્કેરાયેલા એક વાઘે એન્ડરસનનો પીછો પકડ્યો. આ જોઈને એ એટલો બધો ડરી ગયો કે, બંદૂક પરનો એનો વિશ્વાસ ઊઠી ગયો. એની ભવિતવ્યતા કંઈક સારી હશે, એથી એને એવો વિચાર આવ્યો કે, સંતની પાસે પહોંચી જાઉં, તો કદાચ બચી શકું ! મારો પીછો પકડનાર વાઘ ભલે મારમાર કરતો આવી રહ્યો હોય, પણ મને સંતના પગ પકડીને બેઠેલો જોતા જ ચોક્કસ એ શાંત થઈને અટકી જશે.
એન્ડરસન શસ્ત્રોથી સજ્જ હતો. પણ પીછો પકડનારા વાઘના વિચારે એના અંગેઅંગ ધ્રુજારી અનુભવી રહ્યાં હતાં. એકી શ્વાસે દોટ મૂકીને એ સંતની પાસે પહોંચી ગયો. એણે જીવનની ભિક્ષા યાચતાં કહ્યું કે, મને મારવો કે તારવો, એ હવે આપના હાથની વાત છે. હું હાર કબૂલું છું કે, હથિયારો પર મુકાયેલો મારો અંધવિશ્વાસ ઠગારો પુરવાર થયો છે. આ વાઘથી મારો ઉગારો થઈ જશે, તો હું માનીશ કે, ધ્વનિ એવા પ્રતિધ્વનિની જે વાત આપે કરી, એ સો ટચના સુવર્ણ જેવી સાચી અને મૂલ્યવાન છે.
ખૂંખાર બનીને આવી રહેલો વાઘ હવે તો ખૂબ જ નજીક આવીને ઊભો રહી ગયો હતો. એના મોઢા પર ખળભળતા ખુન્નસ પરથી એવું અનુમાન થઈ શકતું હતું કે, એન્ડરસન સંતની છાયાથી છૂટો પડે એ પછી વિફરેલો આ વાઘ એની પર તૂટી પડતા એનાં સોએ સો વરસ થોડીક પળોમાં જ પૂરાં થઈ જશે. આવા તો કઈ હિંસક પ્રાણીઓ સંતની સમક્ષ પાળેલાં કૂતરા જેવી આજ્ઞાંકિતતા દર્શાવતાં હતાં. એથી થરથર ધ્રૂજી રહેલા એન્ડરસનને હૂંફ આપતાં સંતે ઇશારાથી એક એવો સંકેત કર્યો કે, વાઘનું ખળભળતું ખુન્નસ બીજી પળે ઠંડુગાર બની ગયું અને એ વાઘ શાંત બનીને પોતાના રસ્તે રવાના થઈ ગયો.
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩ -
–
૩૧
