________________
પીધા સિવાય એ સંતોષાતી નથી. જોઈ લઈશ કે, તું મારી સમશેર પાસે ખડ કઈ રીતે વઢાવી શકે છે. થોડા જ દિવસો બાદ મારે ચાચરિયા તરફ આવવાનું થવાનું છે. ત્યારે હું સામેથી તારો અતિથિ બનીશ. ત્યારે મારી સમશેર પાસેથી ખડ વઢાવવાની એ તકને તું છટકી જવા દેતો નહિ. મારું એ તરફ આવવાનું નક્કી થતાં જ હું અગાઉથી તને જાણ કરીશ. જેથી તું પૂરતી તૈયારી કરી શકે.
સમશેરને આકાશમાં ઘુમાવતા ઘુમાવતા ઘેલાશાએ મનોમન આવો મનો૨થ સેવ્યો અને એમણે કાગળ લખીને વોળદાન ઉપર પાઠવ્યો કે, થોડા જ દિવસોમાં હું તમારો મહેમાન બનવા આવી રહ્યો છું. હું જોઉં છું કે, તમે મારી સમશેર પાસે ખડ કઈ રીતે વઢાવો છો ?
ઘેલાશાહનો આ પત્ર હાથમાં આવતાં જ વોળદાન મનોમન બોલી ઊઠ્યો કે, વાણિયાને કલમ ચલાવતાં તો સારી આવડે છે, એને ખબર લાગતી નથી કે, કલમ ચલાવવી સહેલી છે, જ્યારે કટાર ચલાવવાની વાત તો દૂર રહી, કટારી હાથમાં ઝાલી જાણવી, પણ દોહ્યલી છે. શેખીખોર ઘેલાશા ભલે આવતો, અને સામસામે લેવડ-દેવડના હિસાબ ભલે પતી જતા.
થોડા દિવસ બાદ ઘેલાશાહને પોતાની દીકરી જ્યાં પરણાવી હતી, એ બોટાદ તરફ જવાનું થયું. ચાચરિયા ગામ વચ્ચે જ આવતું હતું. એથી એમણે નક્કી કર્યું કે, બોટાદ જતી વખતે વોળદાનને સમાચાર પહોંચાડી દેવા, જેથી વળતે દિવસે એ તૈયાર રહી શકે. અને અમારા બે વચ્ચેની લેવડ-દેવડનો અધૂરો હિસાબ ચૂકતે કરી શકાય. આ નિર્ણય મુજબ ચારિયા ગામ વચ્ચે આવતાં જ આગેવાન જેવી જણાતી એક વ્યક્તિને ઘેલાશાહે પૂછ્યું કે, આપા વોળદાન ઘરે હશે ખરા ?
જ
હકારમાં જવાબ મળતાં એ જ વ્યક્તિને કામ ભળાવતાં ઘેલાશાહે કહ્યું કે, તો એમને જણાવજો કે, કાલે બરાબર આ જ સમયે અહીં હાજર રહેજો. હું ઘેલાશાહ એમની પ્રતીક્ષા કરીશ. એટલું પણ યાદ
૭૬
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩
>
