________________
નિર્દોષ છુટકારો થયા બાદ પણ અખો અંતરથી તો દુઃખી દુઃખી જ હતો. એમાં વળી એક એવો પ્રસંગ બની ગયો છે, જેથી અખાનું મન સંસારથી એકદમ વિરક્ત બની જવા પામ્યું.
અખાએ જેને ધર્મની બહેન માની હતી, એ જમનાને એક વાર એવો વિચાર આવ્યો કે, થાપણ રૂપે સાચવવા આપેલી મૂડીને જો કંઠીદાગીના રૂપે ફેરવી નાંખવામાં આવે, તો એ મૂડી સુરક્ષિત થઈ જાય, તદુપરાંત એનો ભોગવટો પણ થઈ શકે. આ વિચારને અમલી બનાવતાં વાર લાગે એમ ન હતી, વળી એમાં લાંબી વિચારણાને પણ કોઈ અવકાશ ન હતો. કારણ કે ભાઈ-અખો જ કંઠી બનાવવાનું કામ પૂરેપૂરા વિશ્વાસપૂર્વક કરી આપે એમ હતો. એથી જમનાએ એક દહાડો અખાને જ કંઠી બનાવવાનું કાર્ય સોંપી દઈને નિશ્ચિતતા અનુભવી.
અખો સાચે જ જમનાને ધર્મની બહેન માનતો હતો. એથી એણે મનોમન નક્કી કર્યું કે, ભલે ઘરના સો-બસો રૂપિયા ઉમેરવા પડે, પણ કંઠી તો એકદમ સારામાં સારી બનાવવી ! બહેન તરફ ભક્તિ વ્યક્ત કરવાનો આવો અવસર ફરી ક્યાં આવવાનો હતો? આમ વિચારીને અખાએ દિલ દઈને કંઠી ઘડવાનું કામ શરૂ કર્યું. બહેનની જેટલી મૂડી થાપણ રૂપે સુરક્ષિત હતી, એ મૂડીમાં ઘરના સો-બસો રૂપિયા ઉમેરીને પણ અખાએ એવી આકર્ષક અને નક્કર કંઠીનું ઘડતર કર્યું કે, એ કંઠીના કામણથી ખુદ અખો પણ જલદી મુક્ત ન થઈ શકે. કળા ઉપરાંત બહેન ઉપરની પ્રીતિભક્તિ પણ એ કંઠીના ઘડતરમાં મુક્તમને ઠલવાઈ હતી. એથી માંડ માંડ કંઠીની મોહિનીમાંથી મુક્ત થઈને અખાએ એ કંઠીને બહેન જમનાના હાથમાં મૂકતાં કહ્યું કે,
બહેન જમના ! લે, આ તારી મૂડી ! કંઠીમાં પલટાઈ ગઈ હોવાથી તારી આ મૂડી વધુ સુરક્ષિત પણ બની ગઈ અને છતાં તું આનો ભોગવટો હવે મુક્તમને કરી શકશે ?' ૧૦૨ -
-+ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩
