________________
ધનોતપનોત કાઢી નાખશે, લીંબડીને ભાવનગરનો એટલો બધો ડર લાગ્યો કે, હરિસિંહજીએ ઘેલાશાહને તરત જ બોલાવી લઈને દંડ માફ કરી દીધો. દંડ રૂપે મળેલી રકમ પણ એમણે તરત પરત કરી દીધી. પણ પીપરિયું ગામ તો પાછું ન જ આપ્યું.
આ રીતે નિર્દોષ સાબિત થઈને અને વફાદારીના વાવટાને અણનમ રાખીને ઠીકઠીક સંતોષ સાથે લીંબડીની વિદાય લઈ ઘેલાશાહે બરવાળા તરફ પ્રયાણ કર્યું. પણ ભાવિના લેખ કંઈ વિચિત્ર જ હતા. વચમાં રંગપુર પાસેના ગામમાં એમણે રાતવાસો કર્યો. બેંજાર નામના એ ગામડામાં રહેતા ધીરુબાને એમણે ધરમનાં બહેન તરીકે માનેલા. ઈતિહાસ કહે છે કે, ધરમની આ બહેને જ છેલ્લે છેલ્લે દગો દઈને ભોજનમાં ઝેર ભેળવી દીધું. એ ઝેરનો ભોગ બનીને એ ગામડામાં જ મૃત્યુ પામેલા ઘેલાશાહનું એટલું સદ્ભાગ્ય કે, એમના શબનો અગ્નિસંસ્કાર માનભેર બરવાળાની એ ધરતી પર થવા પામ્યો.
આ બધો ઇતિહાસ બરવાળાની ઓળખાણ માટે જોડાતાં-બોલાતાં ઘેલાશા આ શબ્દના શ્રવણે વીરતા અને વફાદારી જ્યાં અણનમ વાવટાની જેમ લહેરાઈ રહેલી જણાય, એવી આ ઘટના જાણ્યા બાદ તાજો ન થાય, તો જ નવાઈ ગણાય.
- સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩
