________________
પેઢીને પાળશે-પોષશે. માટે બાંધવી જ હોય, તો કાયમી પેશકશી બાંધવાનું હજી વિચારી શકાય. ૨૨ હજારની કાયમી પેશકશી લીંબડીના નામે કાયમી જમા લખી આપવાની તૈયારી હોય, તો જ આ પ્રશ્ન પતે એમ છે.
ઘેલાશાહની મક્કમતા આગળ વોકરસાહેબને પણ નમતું તોળવું પડ્યું. આ પ્રસ્તાવ સ્વીકૃત થતાં ઘેલાશાહની વણિક બુદ્ધિ અને વફાદારી ઠેરઠેર ગીત બનીને ગવાવા માંડી. વોકરસાહેબ પાસે પણ ધાર્યું કરાવનાર ઘેલાશાહને અદાવતિયાઓએ દાઢમાં રાખીને એક વાર સુરતના કલેક્ટર દ્વારા વોરન્ટ કઢાવ્યું. એથી ઘેલાશાહને સુરત જવું પડ્યું. બરવાળાથી આવેલા ઘેલાશાહ સુરતમાં પ્રવેશ્યા, બરાબર એ જ ટાણે સુરત શહેરમાં એવો ગોકીરો મચ્યો કે, દોડો, ભાઈ દોડો, સરકારી તિજોરી લૂંટીને મિયાણા ભાગી જવા માંગે છે, એમને પકડીને તિજોરી બચાવવા સૌ સાબદા બનો.
કલેક્ટરે કયા ગુનાસર વોરન્ટ કાઢીને પોતાને સુરત આવવાની ફરજ પાડી હતી, એ હજી જાણવાનું બાકી હતું, ત્યાં જ મદદ માટેનો આવો સાદ સાંભળીને ઘેલાશાહ કંઈ બાયલાની જેમ બેસી રહે ખરા? એઓ ધિંગાણું મચાવીને તિજોરી બચાવવા જ્યાં તૈયાર થઈ ગયા, ત્યાં જ એમના માણસોએ એમને અટકાવતાં કહ્યું કે, આપની સામે જેણે વોરન્ટ કાઢ્યું છે, આપને જે જેલભેગા કરવા માંગે છે, એવી સરકારની તિજોરી લૂંટાતી હોય તો એને બચાવવાની હોય કે, વધુ લૂંટાવી દેવા મથવાનું હોય? માટે ધિંગાણે ચડવાની જરાય જરૂરત નથી. આ ખેલ તો પ્રેક્ષક બનીને જોયા કરવાનો જ હોય !
આ સાંભળીને ઘેલાશાહે કહ્યું કે, સાચો રજપૂત રાડ-સાદ પડતાં જ ઝાલ્યો રહી શકે ખરો? લૂંટારાની સામે પડવું, એ જ મારો ધર્મ છે. એ તિજોરી ગમે તેની હોય એ મારે જોવાનું નથી. મારે તો લૂંટારાની સામે જ લાલ આંખ કરવાનું કર્તવ્ય અદા કરવાનું છે. આટલું કહીને ઘેલાશાહ ૮૬ -
–+ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩
