________________
મહંત મૌનગીરી’ના ઉપવાસની વાત સાંભળીને નવાબની આંખ એકદમ ઉઘડી ગઈ. એઓ પૂછી બેઠા કે, જે મહંતના પ્રભાવે મને જૂનાગઢની રાજગાદી મળી, એ મહંતને ઉપવાસ પર ઉતરવું પડે, આ તો મારા માટેય કલંક ગણાય. માટે હવે આ બે ગામો પર ફરીથી આશ્રમની માલિકી માન્ય ઠરાવતો તાંબાનો લેખ-પત્ર તૈયાર કરાવો, આ પછી જ હું ભોજન કરીશ. અને તાત્કાલિક મારા આ હુકમનો અમલ કરાવો, જેથી મારા ઉપકારી મહંતનો મનોરથ પણ પૂર્ણ થતા એઓ પારણું કરી શકે.
વજીરે સમય જોઈને છોડેલું તીર તુક્કો ન બનતાં બરાબર લક્ષ્ય વીંધી ગયું. એમણે ધારી નહોતી, એટલી બધી સફળતા ખૂબ જ ઓછા સમયમાં મળી જવા પામી. એટલું જ નહિ, નવાબ રસૂલખાનજીની સવારી ત્યાંથી આગળ વધીને આશ્રમના આંગણે આવતાં ઉપવાસથી કૃશ બની ચૂકેલી મહંતની કાયા જોઈને નવાબનું દિલ વધુ દ્રવિત બની ગયું. એમણે મહંતના પગ પકડીને માફી માંગતા કહ્યું કે, મારી ભૂલ થઈ ગઈ કે, ધર્માદા થયેલાં બે ગામોને આ રીતે પુનઃ રાજ્યહસ્તક કરવામાં આવ્યાં, છતાં મેં પૂરી તપાસ ન કરી, એના વિપાકરૂપે જ આપને ઉપવાસ કરવાનો વખત આવ્યો, હવે આવી ભૂલનું પુનરાવર્તન નહિ જ થાય, એનો કોલ આપું છું. શિકાર છોડાવીને આપે મારા પર જે ઉપકાર કર્યો છે, એનો બદલો તો ક્યારેય વળી શકે એમ જ નથી. બે ગામોની આવકનો આંકડો જોઈ લઈને એ રકમ પણ હું પરત કરીશ. જેથી આશ્રમના સંચાલનમાં જે કંઈ અવ્યવસ્થા થવા પામી હોય કે ત્રુટિ-ખામી આવી હોય, એને પાછી સરભર કરી શકાય.
આશ્રમના આંગણે જાણે સોનાનો સૂરજ પ્રકાશી ઊઠ્યો. મહંતના ઉપવાસને ધારણાતીત જે સફળતા મળી હતી, એની વાતો બધે ફેલાતાં એ સોનેરી સૂરજનાં અજવાળાં ઠેરઠેર ફેલાઈ રહ્યાં.
તવારીખની તારીખ મુજબ જૂનાગઢની રાજ્ય-ગાદી પર નવાબ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩ -
– –9) ૭૧
