Pathik 1985 Vol 25 Ank 01 02

Author(s): K K Shastri
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 32

[૩૧
પજિતજયંતી અંક]
કટોબર-નવેમ્બર૮૫ પેટે જન્મ આપી શકશે? શું અર્જુન, ભગવાન મહાવીર, શંકર રામ-કૃષ્ણ જેવી દેવી વિભ તને પાઈ શકે તેવું પવિત્ર દૂધ એમનાં સ્તનોમાં છે? શું આજની મહિલાઓ સીતા જેવી રમણીને જન્મ આપી શકશે કે જે પોતાના ડાબે હાથે ધનુષને ઊચકીને એક તરફ મૂકી દેતી હતી કે જે ધનુષને રામે અત્યંત અભિમાનપૂર્વક તેડયું હતું? શું આજના યુગની આ ક્ષણકાર્ય સ્ત્રી સાવિત્રી-અનસૂયા જેવી સતી નારીને જન્મ આપી શકશે કે જેણે યમરાજાને મહાત કરી ભગાડી મૂક્યા હતા ? શું આજની સ્ત્રીઓ સતી પાર્વતીની માતા બનવાને યોગ્ય છે, જેણે ભરસભામાં પિતાના પિતાને પિતાના પતિનું અપમાન કરવા બદલ સ્પષ્ટ સંભળાવી દીધું હતું અને પાવક-જવાળામાં પોતાના દેહને ભસ્મ સાત કરી નાખ્યો હતો ? એમને પેટ વીર રાજપૂત રમણી ઝાંસીની રાણી-લક્ષમીબાઈ જન્મ લે તે કદીય સંભવિત છે ખરું કે જેઓ પોતાના સતીત્વના રક્ષણ ખાતર પ્રાણત્યાગ કરતી ?
હવે જ્યારે આપણે ભારતદેશ સ્વતંત્ર થયું છે ત્યારે એની ગૌરવગાથા-ગૌરવપતાકા ફરકાવનાર જુવાની જરૂર છે. હશે, પણ ત્યારે એ સ્વતંત્રતાની રક્ષા કાજે મરી ફીટવાની તમન્ના ધરાવનાર વાર જુવાને શહીદ ભગતસિંહ શું આ બહેનોના આવા મરકટ દેહે જન્મ દેશે ?
દેશની બહેનના સ્વાસ્થ ઉપર જ દેશનું ભાવિ નિર્ભર છે, કેમકે એમની કૂખમાંથી–સ્તની દૂધધારાથી જતિનું નિર્માણ થવાનું છે અને એમનું જ દૂધ પીને જગતને શાંતિને અમર સંદેશ દેનાર બાળકે જગતને આંગણામાં ખેલશે. છે. નાને નાગરવાડા, કપડવંજ-૧૮૭ ૬ર૦ (જિ. ખેડા)
ઉિઘાડ
વીજ ભે બધી હાય શ્યામ-વાળ જેવી જ, તેજ તેજ રેલું, હું રાધા, હું વીજ... આકાશી આંગણે પૂનમ અમાસ હાય,
હાય બીજ, આઠમ કે બીજ, સુરજ ઢંકાય અને ઘેર ઘનઘેર હાય,
- તુચ્છ બધું, એ તે શી ચીજ ઠેર ઠેર જગમાં હા છાને આંધી જ, સધળું અજવાળી દઉં એવી હું વિજ
જેમ બધી હાય શ્યામ..... ખેતર ઉદ્યાન વાડ વેલ છેડ ઝાડ પાન,
હોય ભલે રસ્તા યા કેડી, પર્વત કે સાગરમાં, દેશ-પરદેશમાં
કૃટિયા કે ઊંચી કે મેડી; સઘળું સમાન, ભેદ ના હે હરગીઝ, અમૃતના વર્ષણની એંધાણની વીજ;
ભોમ બધી હેય શ્યામ..
પ્રા. વાસુદેવ વિ. પાઠક, “પાર્થ” ક૬ ૩૫૪, સરસ્વતીનગર, અમદાવાદ-૧૫
[ પૃવી] જે ફરી ઉઘાડ, મેઘતી ઘટા હવે વીખરી રહી હતી બરડતી બહુ જ રેષથી વિફરી; ગયા ગડગડાટ, વીજ--ઝબકાર બિહામણા, બન્યા બળહીણ ભયંકર ભુજંગ ઝ ઝા તણા; વિઘાતક ધસંત રુદ્ર પૂર રાક્ષસી દાઢશાં, થયાં ગરક ભૂમિની ભીતર ક્યાંય ઊંડાણમાં. થયે ફરી ઉધાડ, પાદલ કત વિરાટનું ખોલે ત્યમ ખીલી રહ્યું નભ નિરભ્ર સોહામણું; ગુલાબ-નયના ઉષા સભર સંથી સિંદૂરથી કરી સરિતદર્પણ મુખ હસંત નિહાળતી; ઝીલે ધરણી શુભ્ર નિજ અભિષિક્ત અંગે ધર્યા હરિત ચીર- પાલવે કિરણ કુમળાં સૂર્યનાં. થયે ફરી ઉઘાડ, આંધી વસમી શમી કારમી, નવી લહર ક્રાંતિની સુભગ વિશ્વાસે વસી.
બચુભાઈ દેવાણી ઠે. બજારમાં, માધવપુર ઘેડ-૩૬૨ ૨૩૦